این دختر بسکتبال لژیونر می شود، شک نکنید
نگین رسولی پور بهترین بازیکن دو سه سال اخیر بسکتبال دختران و زنان ایران خودباوری را راه کار رسیدن به موفقیت میداند.
به گزارش "ورزش سه" درخشش نگین رسولى‌پور ٢٤ ساله در دو سه سال اخیر آنقدر چشمگیر بوده که بى‌شک او را به زودى می‌توان لژیونر دید هر چند در سال بسکتبالى دختران و زنان کشورمان که با قهرمانى بهمن تهران در لیگ برتر و عملکرد فوق العاده این بازیکن در پست گارد راس به پایان رسید نیز پیشنهادى جدى از باشگاهى آلمانى داشت که تا نزدیک به قطعى شدن قرارداد و انتقال نیز پیش رفت.
البته دخترانى از بسکتبال ایران بوده اند که بازى در کشورهاى عربى حوزه خلیج فارس را بصورت مقطعى تجربه کرده‌اند، اما نگین رسولى‌پور نامى خواهد بود که توانایى انتقال به اروپا و حداقل بازى در سطح دسته یک و برتر کشورهاى این قاره را دارد.
نگین که قبل از بسکتبال، فوتسال بازى می‌کرد و یکى از مهمترین تفریحاتش در نونهالى بازى با توپ گرد فوتبال در پارک با پسرها و دوچرخه‌سوارى بود را در بسکتبال باید کشف پوران عباسى دانست، درست مثل بازیکنان مطرحى چون شادى عبدالوند، فائزه شهریارى، کیمیا یزدیان تهرانى، شیدا شجاعى، شیوا خرم شاهى، آیرین آرتونیان و...
یکى از کسانى که بیشتر نقش و تأثیر را در رشد و پیشرفت خیره‌کننده نگین رسولى‌پور در بسکتبال ایفا کرده گلاره کاکاوندپور کاپیتان سابق تیم ملى و مسئول کمیته بسکتبال سه به سه زنان سابق فدراسیون به شمار می‌رود، کسى که در لیگ برتر سالى که گذشت به عنوان مدیر فنى روى نیمکت بهمن تهران قهرمان جدید ایران حضور داشت.
امتیازآورترین بازیکن ١٤٠٠ لیگ برتر ایران با کسب مجموع ٢٧٨ امتیاز و دارنده عنوان بهترین پاس منجر به گل دهنده لیگ برتر ١٤٠٢ که اواخر اسفند دومین جام قهرمانى این رقابت‌ها را با بهمن تهران بالاى سر برد یک استقلالى دو آتشه نیز محسوب می‌شود که برادرش محمد پارکورکارى حرفه‌اى محسوب می‌شود و در بخش فرى استایل اسکى آلپاین هم نفر اول کشور به حساب می‌آید.
نگین رسولى‌پور ستاره بى چون و چراى پنج فینال اخیر لیگ برتر بسکتبال زنان ایران در ترکیب بهمن با کسب ٩١ امتیاز ترمز مهرسان دیگر فینالیست تهرانى را کشید تا جام قهرمانى را از چنگ رقیب درآورد.
این استعداد شگرف بسکتبال ایران که در سال ١٣٩٩ پدرش را از دست داد با قد ١٧٣ سانتیمتر و توانایى بازى در پست‌هاى یک و دو یا همان "پوینت گارد" و "گارد فوروارد" با پیراهن‌های شماره ١٠، ٩ و ١٩ اصالتى تبریزى دارد تا به مانند "آیتک سلامت" در والیبال ثابت شود استان آذربایجان شرقى دو ستاره توانمند ورزش زنان در دو رشته مهم تیمى و توپى را به بسکتبال و والیبال ایران معرفى کرده است.
ستاره تیم ایران در المپیک جوانان ٢٠١٨ آرژانتین و تیم ملى بزرگسالان در رقابت‌هاى سطح ب ٢٠٢٣ آسیا گفت‌وگوى اختصاصى مفصل و جالبى را با "ورزش سه" انجام داد که بى‌شک خواندن آن از سوى مسئولان ورزش کشورمان می‌تواند منجر به برنامه‌ریزى دقیق‌ترى به منظور رفع ایرادات بسکتبال زنان ایران شود.
بسکتبالى که می‌تواند در بخش زنان سه به سه و پنج به پنج هم در دهه پیش رو به درخشش در آسیا دست پیدا کند، همان‌طور که اولین برد تاریخ زنان ورزش ایران در رشته‌های تیمى و توپى قهرمانى جهان را به نام خود سند زده است.
• در رقابت‌هاى لیگ برترى که گذشت بى‌شک بهترین بازیکن بودى که بیشترین تأثیر را در قهرمانى بهمن ایفا کردى و براى فصل جدید هر تیمى که قهرمانى بخواهد اولین بازیکن لیستش نگین رسولى‌پور خواهد بود، نقاط مثبت و منفى لیگ بسکتبال زنان را چطور ارزیابى می‌کنى؟
ما پتانسیل بسیار خوبى در بسکتبال دختران و زنان داریم و استعدادهاى فراوان.
بازیکنانى با سن کم اما توانمند و عاشق یادگیرى که می‌توانند موفقیت در آینده را در صورت توجه بیشتر تضمین کنند.
اما بزرگترین نقطه ضعف در پایدارى حمایت کننده‌های مالى یا همان اسپانسرهاست که موقتى هستند، یک سال می‌آیند و سال بعد نیستند، مشکل دیگر کم و معدود بودن مجموعه‌های توانمند مالى علاقه‌مند به سرمایه‌گذارى روى بسکتبال زنان است.
• بسکتبال ایران ١٨ طلا، ٧ نقره و ١٠ برنز قهرمانى آسیا در بخش مردان دارد و تک مدال انفرادى برنز مهارت‌هاى انفرادى قهرمانى سه به سه جهان که توسط شادى عبدالوند گرفته شده است یعنى در مجموع ٣٥ مدال تیمى آسیایى توسط مردان و یک مدال انفرادى جهانى توسط زنان، این همه تفاوت کمى دور از انتظار نیست؟
براى اینکه تنها بیش از پنج شش سال است که پاى زنان و دختران ایرانى به رقابت‌هاى بین المللى باز شده و مدت اندکى هست که مجوز حضور با لباس مورد تأیید در سطح برون مرزى فراهم شده است.
ما پنجاه سال از آسیا و کشورهاى صاحب عنوان و سبک زنان بسکتبال این قاره عقب هستیم، اما مردان و پسران از ابتدا در رقابت‌ها حضور داشتند.
به پسرها و مردان بى‌تعارف در ورزش بیشتر بها داده می‌شود. در این پنج شش سال هم که دختران و زنان به رقابت‌هاى بین المللى اعزام می‌شوند هر دو سال یک بار است و نحوه اردوها نیز سه ماه قبل از بازی‌ها، این روند اگر اصلاح شود می‌شود عملکرد بسیار بهترى داشت.
• با چه اتفاقاتى شاهد تحول در نتیجه بسکتبال زنان ایران در عرصه بین المللى خواهیم بود؟
لیگ باید اسپانسرها و بازتاب بیشترى داشته باشد. باید دیدارهاى تدارکاتى بین المللى بیشترى را تجربه کنیم، عموما بدون تجربه بین المللى به معدود رقابت‌هاى خارجى و بازیهاى سخت اعزام می‌شود البته یکى دو سال اخیر دیدارهاى برون مرزى هم داشته‌ایم که اگر توجه و ارزش بیشترى گذاشته شود یا سرمایه‌گذارى و کار شود عملکرد بسکتبال دختران و زنان ایران در آینده قابل قبول خواهد بود.
از نگاه من اگر از هر لحاظ حمایت شویم آینده خوبى در انتظار است چون پتانسیل خوبى وجود دارد.
• بازی‌هایى که از تیم ملى بزرگسالان در رقابت‌هاى دیویژن ب آسیا در سال ٢٠٢٣ دیدیم و راه‌یابى به فینال و واگذارى آن تنها با دو امتیاز نشان داد براى رقابت‌هاى ٢٠٢٥ و بعد از آن می‌شود روى این تیم بى‌تعارف حساب باز کرد.
نسل جدید توانمندى زیادى دارند، با بسکتبال روز بیشتر آشنا هستند و اعتماد به نفس خوبى پیدا کرده و دارند.
پایه بسکتبال بازیکنان جوان امروزى درست‌تر شکل گرفته و مربیان نسل جدید روى کارهاى پایه‌اى بیشتر وقت گذاشته و کار اصولى‌ترى انجام شده است، انتقال تجربیات مربیان مرد با توجه به سال‌ها درخشش این بخش از بسکتبال ایران در آسیا و حضور در جام جهانى و المپیک به زنان نیز گره گشا و کمک کننده بوده است.
مردان وقتى بسکتبال ایران آقاى آسیا شد گوشه‌اى از این تجارب را به زنان هم منتقل کردند.
• دقیقا مشخص است که نسبت به گذشته دختران و زنان بسکتبال ایران اصولى‌تر بازى می‌کنند.
اصولى‌تر و البته تخصصى‌تر، نسبت به گذشته بازیکنان در پست‌هاى مختلف بسکتبال تخصصى‌تر به کار گرفته می‌شوند و مربیان هم نگاه تخصصى‌ترى به توانمندى بچه‌ها و تفکیک پست‌هاى بازیکنان دارند.
با توجه به تحولات چند سال اخیر به ویژه در لیگ برتر، شاهد رشد نسبى بازیکنان بودیم و قابلیت‌ها افزایش یافته، البته حضور بازیکنان خارجى در لیگ برتر هم کمک شایانى به این موضوع داشته است.
• درست مثل اتفاقى که اواخر دهه هفتاد با حضور "هنرى واشنگتن" در ترکیب تیم پیکان به عنوان اولین بازیکن خارجى لیگ برتر مردان پدید آورد و در دهه هشتاد سیل بازیکنان خارجى تأثیرگذار در لیگ یکى از عوامل مهم رشد و تغییر بسکتبال مردان ایران شد.
حضور بازیکنان خارجى در تیم‌های لیگ برتر زنان انگیزه بازیکنان داخلى را هم بالاتر برده و در تمرینات و مسابقه‌ها خیلى چیزها را می‌شود یاد گرفت و یاد گرفته‌ایم، این موضوع به پیشرفت و بالارفتن سطح کیفى لیگ خیلى کمک کرده درست مثل مثالى که زدید و در بسکتبال آقایان شاهد آن بودیم.
من اسم‌هاى زیادى را شنیده‌ام مثل آندره پیتس، ویتارى مارش، گابه مونیکه، جوزف گارس، جکسون ورومن، کلوین لى وارنر، تونى مدیسون، لورن وودز، مارک دیومایسى، جابر ابراهیم، جاناتان گیبسون، کلوین شپارت، دومنیک جونز، برایان راش و... یا در حاضر بازیکنانى مثل جردن استیونس، پرى پتى، ویل چرى، گلن بردلى، کورین هنرى که در لیگ آقایان بازى می‌کنند و در بیست سال اخیر به رشد بسکتبال کمک‌هاى زیادى کرده‌اند.
استمرار حضور بازیکنان خارجى در لیگ برتر زنان هم همین شرایطى که براى بسکتبال مردان ایران ایجاد کرد را رقم خواهد زد اما به شرطى که تعداد بازی‌ها و تیم‌های لیگ برتر بیشتر باشد و زمان طولانى‌ترى در سال درگیر رقابت‌هاى لیگ شویم.
• یعنى در حال حاضر زمان لیگ برتر بسکتبال زنان کوتاه است؟
اگر قرار باشد فقط با ١١ بازى لیگ تمام شود که کمکى نمى‌کند، امسال اگر فینال به پنج بازى نمى‌رسید فایده نداشت، تقسیم تعداد تیم‌های اندک به در گروه نقطه ضعف لیگ زنان محسوب می‌شود.
مى‌شد ٩ تیم را در یک گروه گذاشت که رفت و برگشت هر تیم ١٦ بازى کند و بعد پلى آف‌های ٢ از ٣ و نیمه نهایى و فینال ٣ از ٥ تا بازیکنان بتوانند معناى بسکتبال در لیگ را مثل آقایان بفهمند و بچشند.
ما هر روز تمرین می‌کنیم تا ماهى چند بازى معدود کنیم، کل لیگ برتر زنان پنج ماه طول می‌کشد که در کل چندان به نفع نیست.
بسکتبال زنان در سطح باشگاهى و لیگ برتر یک سال خلاصه می‌شود در شش ماه تمرین براى ١٣ تا ١٧ بازى، به نظر شما با توجه به کمترین رقابت‌هاى سالانه یا دو ساله برون مرزى این به نفع بسکتبال زنان ایران است و اینچنین می‌شود با این همه پتانسیل به قدرت آسیا تبدیل شد؟!
• رمز قهرمانى بهمن در فینال‌هاى جذاب با مهرسان که حتى ٢ بر یک عقب افتادید و کار براى حریف به ظاهر تمام شده بود اما توانستید برگردید و ٣ بر ٢ به قهرمانى برسید در چه بود؟
اتحاد بازیکنان و تیم بدون در کنار زحمات کادر فنى روز قهرمانى بهمن بود، همدلى بازیکنان و کادر فنى و تلاش سختکوشانه باعث شد امسال عملکرد فوق العاده‌اى به ویژه در فینال به جا بگذاریم.
وقتى در سه بازى اول در مجموع ٢ بر ١ عقب افتادیم پیش خودم فکر کردم تمام شد و جام از دست رفت، اما کمک همه تیم و انتقال انگیزه به یکدیگر تعیین کننده بود به ویژه خانواده و مادرم که خیلى به من کمک کردند تا باور کنم هنوز هیچ چیز تمام نشده و توانستیم بردها را ٢ بر ٢ مساوى کنیم و بازى آخر را هم ببریم تا جام مال ما شود.
• برگردیم به تیم ملى که تو در سال‌هاى اخیر ستاره جوان و بى چون و چرایش محسوب می‌شوى، آیا از دید تو می‌شود به سطح اول آسیا صعود کرد و درخشید؟
صددرصد این توانمندى در نسل کنونى بسکتبال زنان ایران وجود دارد اما برنامه‌ریزى دقیق، اردوهاى متعدد، بازیهاى بین المللى و مربى سطح اول خارجى یا حتى استفاده از مربیان سطح بالاى مرد ایرانى می‌تواند در این راه کمک کند.
الان که خانم النى کاپوچیانى به عنوان سرمربى به تیم ملى برگشتند و قراردادشان تمدید شد خبر بسیار خوبى بود که باید بصورت ویژه از آقاى جواد داورى به عنوان رییس فدراسیون و خانم دکتر فریده هادوى به عنوان مدیر تیم‌های ملى یا خانم ملک به عنوان نائب رییس بانوان تشکر کرد.
خانم النى سبک دفاع و چرخش توپ و توانمندى بازیکنان را به خوبى افزایش داد و به جوانان حسابى ارزش و خودباورى را تزریق کرد.
• پس حسابى به آینده بسکتبال زنان ایران امیدوارى؟
خیلى به این نسل جدید و توانمندى بچه‌ها امیدوارم، ببینید آقاى جواد داورى به عنوان رییس فدراسیون خودشان قهرمان ملى بودند و جزء نسل طلایى با چهار قهرمانى و طلاى آسیا که در جام جهانى و المپیک بازى کرده‌اند و سه قهرمانى با تیم ملى در جام ملت‌هاى آسیا دارند، این یعنى شناخت صحیح و دقیقى دارند و به بسکتبال زنان هم توجه می‌کنند.
• سال قبل انتقالت به اروپا و آلمان قطعى شده بود، اما برخى فکر می‌کردند شایعه است.
یکى دو تیم آلمانى و مجارستانى پیشنهادهاى جدى مطرح کردند که به نظرم شاید براى فصل جدید مناسب‌تر باشد تا لژیونر شوم.
نه تنها من بلکه بازیکنان دیگرى هم این توانمندى را دارند و شک نکنید این اتفاق در دهه پیش رو براى بسکتبال زنان ایران خواهد افتاد.
• سوال آخر، چرا اندونزى را در فینال دیویژن ب ٢٠٢٣ با اینکه تنها با در اختلاف بازى را واگذار کردیم نبردیم یا در بسکتبال سه به سه زنان قهرمانى ٢٠٢٤ آسیا با آن بازیهاى درخشان به مدال نرسیدیم؟
کم بودن تجربه و تجربه نکردن بازی‌هایى در آن سطح، البته اشتباهات فردى و جمعى هم دخیل است که باز از کم تجربگى نشأت می‌گیرد اما اصل ماجرا چیز دیگرى است.
• جالب شد، چه چیزى، چه ماجرایى؟
خودباورى، این خودباورى را نداشتیم که می‌شود قهرمان شد و تیم‌های بزرگ را مغلوب کرد، بسکتبال دختران و زنان ایران به خودباورى نیاز دارد و تنها پاشنه آشیل ما در حال حاضر در کلمه‌اى ترکیبى خلاصه می‌شود که همان خودباورى است و بس.
•گوشه‌اى از افتخارات نگین رسولى‌پور در بسکتبال:
مقام چهارمى لیگ برتر ١٣٩٦ با ساسان کرمان
مقام چهارمى لیگ برتر ١٣٩٧ با هیرو تهران
دیدگاه تان را بنویسید