رونالدو روی نیمکت: لقمه‌ای در گلوی پرتغال!

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

به گزارش "ورزش سه"، بعد از هرج و مرج پرتغال در جام جهانی گذشته، همه چیز حکایت از آن داشت که آمدن مربی اسپانیایی با کناره‌گیری رونالدو از تیم ملی همراه می‌شود، اما اینطور نبود. چگونه روبرتو مارتینز با کریستیانو مواجه شد؟

در اولین بازی پرتغال در یورو 2024 که پیروزی در وقت اضافه مقابل جمهوری چک همراه بود، رونالدو در ترکیب ثابت بود و گلزنی نکرد. بعد از بازی برخی از کاربران توییتر روی یک تحلیل توافق داشتند، اینکه روبرتو مارتینز اسپانیایی. شهامت نیمکت نشین کردن رونالدو را ندارد، همان‌طور که در جام جهانی 2022، زمانی که او سرمربی بلژیک بود، در مورد ادن هازارد اتفاق افتاد.

در واقعیت، موضوع بین رونالدو و مارتینز پیچیده‌تر است، و شاید پای میلیون‌ها یورو و اهدافی غیرورزشی نیز در میان باشد. 

برخی از خود می‌پرسند، چرا یک رونالدوی پیر به عنوان شروع کننده برای پرتغال بازی می‌کند؟ این سوال که یکی از سوژه‌های بزرگ جام جهانی گذشته در قطر بود (به همین دلیل رختکن پرتغال از هم پاشید) اکنون در جام ملت‌های اروپا با رونالدوی 39 ساله، دوباره مطرح می‌شوند. 

بعد از اولین بازی پرتغال، روزنامه‌نگار، اینیاکو دیاز گِرا در توییتر نوشت: «او گل می‌زند، زیرا همان چیزی است که همیشه بوده و می‌تواند تا 60 سالگی نیز گل بزند، اما این کریستیانوی فعلی برای بازی پرتغال یک مانع است.»

پرتغال به عنوان یک تیم، مثل یک شیرینی است، و نفر به نفر بازیکنانی دارد که می‌توانند در نهایت قهرمان شوند اما ماموریت روبرتو مارتینز به دلیل جو بد پس از جام جهانی بسیار حساس بود. 

وقت آن بود که آنچه در قطر شکسته شده بود بازسازی شود اما رونالدو اکنون دو سال بزرگتر (در آستانه چهل سالگی) است و از یک فوتبال بسیار ضعیف‌تر (لیگ عربستان) آمده است. در جام جهانی گذشته او هنوز بازیکن یونایتد بود.

چگونه قطعات تیم را متناسب کنیم؟ تیم مارتینز نسبت به تیم سانتوس، جایی که همه چیز حول محور رونالدو می‌چرخید، منسجم‌تر و متکی به همه بازیکنان است. مارتینز به سایر چهره‌ها اهمیت بیشتری داده است، با رویکردی تهاجمی‌تر که در آن همه خوشحال‌تر و راحت‌تر هستند. ایده این است که کریستیانو در محوطه جریمه قدم بزند و اگر فرصت فراهم شود، توپ را به او برسانند.

با گذشت زمان، به نظر می‌رسد رونالدو کمی بهتر از قطر است. او پس از زدن ده گل در مرحله مقدماتی، در اولین بازی جام ملت‌های اروپا گل نزد، هرچند مشتاق به نظر می‌رسید. 

سلسله مراتب مارتینز قابل درک است و همه می‌دانیم رونالدو کیست و چه کسی بوده است. اما صادقانه بگوییم، با دیدن پرتغال احساس می‌کنید که آنها به یک مهاجم شماره 9 بسیار متفاوت از کریستیانوی فعلی نیاز دارند. 

کریستیانو سرعت گذشته را ندارد و پرتغال را مجبور به انجام یک بازی فوق العاده قابل پیش‌بینی (علی‌رغم تمام استعدادهایی که دارد)، می‌کند. او سال‌هاست که یک سبک بازی تکراری دارد و حالا صرفا یک تمام‌کننده است. بازیکنی که می‌خواهد نزدیک به توپ بماند و گاهی اوقات این موضوع زیر سوال می‌رود: او دیگر نه برتری در دوئل‌های نفر به نفر دارد و نه توانایی ارتباط مداوم با هم‌تیمی‌هایش.

دقت و سرعت او از نظر جسمی و روحی بهتر از قطر است، اما در خارج از منطقه همچنان بازیکن با توانایی‌های بسیار محدود است. اگر درون محوطه جریمه به او توپ خوب برسد، رونالدو همچنان یک تمام کننده عالی است ولی در بازی‌هایی که نیاز به فضا برای دویدن داشته باشد، او بهتر است نیمکت نشین باشد و کسی دیگر جای او در ترکیب قرار بگیرد.

مارتینز ولی برای همه اینها یک جواب دارد. او دیروز از ایده خود سخت دفاع کرد و گفت: «یک سوال بپرسم؟ آیا می‌دانید کریستیانو در فصل گذشته چند دقیقه بازی کرد؟ او تجربه دارد، هیچ بازیکن دیگری در تاریخ فوتبال با شش تورنمنت جام ملت‌های اروپا نداشته‌ایم. این مهم است که بفهمیم یک بازیکن چه امکاناتی را به ارمغان می‌آورد. کریستیانو در تیم ملی حضور دارد چون لیاقت حضور در تیم را دارد، فقط ببینید در رقابت‌های اخیر چه کرده است.»

پرتغال تازه کارش را در یورو شروع کرده و دوست داریم بدانیم با ایده‌های مرد اسپانیایی و رونالدوی تمام نشدنی، تا کجا پیش خواهد رفت.