هیولای ورزش جهان چگونه قلع‌وقمع می‌کند!
تدی رینر فرانسوی به اولین جو دو کای تبدیل شد که سه عنوان متوالی قهرمانی المپیک را از آن خود کرده است.
به گزارش "ورزش سه"، تیتر روزنامه فیگارو برای تدی رینر "غول در میان غول‌ها" بود و وزنامه ورزشی L'Équipe از فوق ستاره جودو به عنوان "بزرگترین" تمجید کرد. در یک ژست نظامی پیروزمندانه، مرد 140 کیلویی مانند یک ناپلئون غول‌پیکر در وسط ورزشگاه مارسفلد ایستاده و به تشویق کرکننده 8500 هوادار گوش می‌داد. او سفارش طلا را به مردم فرانسه تحویل داده بود. او یکی از بزرگترین ستاره‌های ورزشی فرانسه است. قطعاً بسیار بزرگ: 2.04 متر طول، 150 کیلوگرم وزن!
این جودوکار موفق شد روز جمعه سومین عنوان قهرمانی انفرادی المپیک را به دست آورد که اگر عنوان قهرمانی تیمی او در المپیک ۲۰۲۱ توکیو را هم به حساب بیاوریم، چهارمین مدال طلایش خواهد بود. او در سن ۳۵ سالگی موفق شد در نیمه نهایی برابر تامور رخیموف از تاجیکستان به پیروزی برسد و در فینال هم در عرض یک ثانیه پایش را به زیبایی پرتاب کرد و با یک ضربه هوایی کیم مینجونگ را از سر راه برداشت.
اما این تنها حرکت درخشان او در طول این مبارزه نبود. رینر در بخش اول مبارزه سعی کرد دستانش را به شکل موردعلاقه و مرسومش به حریف برساند: دست چپ روی آستین راست حریف و دست راست روی کتف بالا. اما رینر موقعیتش را تغییر داد و سعی کرد با دست چپش یقه سمت راست حریف کره‌ای را بگیرد. به محض این که موفق شد و پس از دو دقیقه و ۲۳ ثانیه مبارزه، حمله عجیبی را روی حریف انجام داد و یک فن هارای گوشی زد.
رینر توانست دست چپش را روی پشت کیم قرار دهد و دست راستش را به زیر گردن او ببرد. مدافع عنوان قهرمانی جهان نتوانست خودش را رها کند و وارد فاز دفاعی شد و سعی کرد فاصله بگیرد.
او یک ضربه هارای گوشی زد اما نتوانست کیم را کنترل کند و در نهایت ادامه این روند باعث شد که به پشت روی زمین بیفتد.
حتی با این که این ضربه امتیازی برای او به دنبال نداشت اما راهی را برای رینز باز کرد. او یک دقیقه و ۱۷ ثانیه بعد در موقعیت مشابه بار دیگر از فن هارای گوشی استفاده کرد.
او آستین چپ حریف را در اختیار گرفت و دست راستش را روی یقه قرار داد و توانست حریف را به درستی بچرخاند.
حریف کره‌ای سعی کرد خودش را بالا نگه دارد اما نتوانست تعادل بالا تنه را حفظ کند و چاره‌ای جز تسلیم شدن نداشت.
اما دست راست رینز و کیفیت و قدرتش به او اجازه داد که حتی افتادن حریف را هم مدیریت کند و نیازی به کمک گرفتن از نیروی جاذبه برای پرتاب او روی زمین نداشت و در نهایت با یک فشار دست راستش توانست کیم را کاملا بچرخاند.
رینر 35 ساله عقیده دارد از جوانی‌اش خیلی بهتر است. با این درخشش مجبوریم حرف او را قبول کنیم. او خطاب به ورزشکاران جوان‌تر می‌گوید: من می‌توانم از هر تجربه‌ای که به دست آورده‌ام استفاده کنم. امروز، من می‌توانم بگویم بهتر از قبل هستم. درست است که 35 سال دارم، اما من می‌دانم هر بار روی تاتامی چه می‌خواهم. من می‌دانم به‌عنوان یک ورزشکار به چه چیزی نیاز دارم. هیچ چیز در ورزش تصادفی نیست و شما حق ندارید حتی تمرکز خود را برای نیم ثانیه در روز از دست دهید. چیزی که در ورزش از سر گذرانده‌ام به من کمک می‌کند.
جالب اینکه او به دنبال چشم‌انداز طلای چهارم متوالی فوق سنگین جودو در المپیک لس آنجلس در سال 2028 است. رویایی که او را به ادامه کار ترغیب می‌کند. رینر که در آن زمان 39 ساله خواهد بود می‌گوید: نمی‌خواهم از این که بیشترین بهره را از حرفه‌ام نبردم، احساس پشیمانی کنم!
دیدگاه تان را بنویسید