غول مهربان، متمایزترین ورزشکار پاریس
مرتضی مهرزاد، ستاره بزرگ والیبال نشسته ایران، همچنان مورد توجه رسانه‌های ورزشی دنیاست.
به گزارش "ورزش سه"، در روز فینال والیبال نشسته پارالمپیک پاریس، بلندگوی سالن روی یک امتیازی که مرتضی مهرزاد برای ایران کسب کرد اینطور با جو فوق‌العاده سالن همراهی کرد: "یک سوپر آبشار."
مرتضی مهرزاد که با تی‌شرت قرمزرنگ روی زمین نشسته و دست‌هایش را از هم باز کرده و بالا آورده بود، در حال خوشحالی بعد از آبشار استثنایی‌اش بود. آبشاری که یک بار دیگر رالی جذاب بین تیم‌های ایران و بوسنی را به نفع ایران به پایان رسانده بود.
این امتیاز که با آبشار درخشان مهرزاد به دست آمد یکی از 27 امتیاز او بود. مرتضی بیشتر از هر بازیکن والیبال نشسته دیگری برای تیمش امتیاز به دست آورد تا تیم ملی ما برای هشتمین بار قهرمان پارالمپیک شود و به یک رکورد خارق‌العاده دست پیدا کند.
مرتضی مهرزاد با قد 2 متر 46 سانتی‌متر از اکثر درها در ساختمان‌ها بلندتر است. ستاره 36ساله ایران دومین مرد قدبلند دنیاست. او با عارضه گیگانتیزم به دنیا آمده و قد بلندش باعث شده بود در شروع پارالمپیک پاریس مجبور شود شب‌ها را روی زمین سخت بگذراند. درنهایت مسئولان برگزاری مسابقات تخت استاندارد مهرزاد را برای او بلندتر کردند تا ستاره اصلی والیبال نشسته پارالمپیک بتواند سر راحت روی بستر بگذارد.
مهرزاد که توسط مهدی رضایی، سرمربی موفق تیم ملی ایران، کشف شده و به این ورزش کشیده شده در یک مصاحبه گفت: "من یک آدم افسرده بودم و والیبال زندگی‌ام را به کلی تغییر داد."
مرتضی مهرزاد زمانی تنها به دلیل قد بلندش مورد توجه قرار می‌گرفت و از این توجه اصلا دل خوشی نداشت. ولی مهرزاد حالا به دلیل قدرت ورزشی و موفقیت‌های استثنایی‌اش یک سر و گردن بالاتر از همه است. این شهرتی است که مرتضی به آن علاقه دارد.
بدون شک داشتن ستاره‌ای مثل مرتضی برای یک تیم والیبال نشسته نعمتی بزرگ است. او وقتی روی زمین می‌نشیند و دست‌هایش را بالا می‌برد می‌تواند توپ‌هایی تا ارتفاع یک متر و 96 سانتی‌متر را بزند. یعنی دست‌های او از بالای تور 81 سانتی‌متر بالاتر می‌آید. او با استفاده از این امتیاز بزرگ و البته تکنیک عالی‌اش می‌تواند با آبشارهای معروف برای ایران یکی بعد از دیگری امتیاز به دست بیاورد.
با اینکه برخی شاید گمان کنند که جثه بزرگ مهرزاد باعث می‌شود او چالاکی لازم را نداشته باشد اما این اصلا درست نیست. مهرزاد درحالی‌که عرق از سر و رویش می‌ریزد با چالاکی تمام پایین‌تنه‌اش را روی زمین حرکت می‌دهد تا در استراتژی ظریف تیم ملی نقش مهمی را بازی کند.
میثم علیپور که با سرعت 73 کیلومتر بر ساعت، سریع‌ترین سرویس فینال مقابل بوسنی را به نام خود ثبت کرد، همبازی و دوست صمیمی مهرزاد است. میثم درباره او گفت: "مرتضی بهترین آبشارزن و یکی از مهم‌ترین بازیکنان دنیاست."
استوان کرون‌بیورونا، برنده مدال نقره از بوسنی هم بعد از مسابقه فینال به ستایش از مهرزاد پرداخت. استوان گفت که تیم بوسنی می‌دانست مقابل قد بلند مهرزاد کار چندانی از دستش برنمی‌آید و در نتیجه تمرکزش را بر خنثی کردن دیگر بازیکنان ایران که برای رساندن توپ به مرتضی کلیدی هستند، گذاشته بود.
علیپور که تا پیش از فینال بیشترین امتیاز را برای ایران گرفته بود (39 امتیاز مقابل 28 امتیاز مهرزاد) بعد از فینال به اهمیت کار تیمی در تیم ملی تاکید کرد و گفت: "حتی اگر تیم منتخب دنیا را جمع کنید و بهترین بازیکنان دنیا را در یک تیم بگذارید، باز هم نمی‌توانند ایران را شکست بدهند."
نیویورک‌تایمز در گزارش خود درباره مهرزاد می‌گوید تلاش‌هایش برای مصاحبه با این آسمان‌خراش ایرانی به نتیجه نرسیده. این روزنامه در گزارش خود نوشت: "مرتضی مهرزاد هر چقدر در زمین والیبال پرانرژی و سرزنده است، اما در بیرون از زمین چهره‌ای است محجوب که دوست ندارد مورد توجه قرار بگیرد."
هادی رضایی، سرمربی ایران، به جای مرتضی مهرزاد با نیویورک‌تایمز صحبت کرده و گفت: "تیم من 12 ستاره دارد و مرتضی یکی از آن‌هاست. ما قبلا مرتضی را نداشتیم و تا ابد او را نخواهیم داشت."
رضایی در پاسخ به اینکه کلید موفقیت ایران در قهرمانی را چه می‌داند گفت: "تلاش، تلاش، تلاش."
دیدگاه تان را بنویسید