استقلال: آشفته، نابسامان، سرگردان و خسته!
باشگاه استقلال وارد دهمین روز بدون آرامش متوالی می‌شود و هواداران این تیم روزهای عجیبی را تجربه می‌کنند که در تاریخ بی‌سابقه بوده است.
به گزارش "ورزش سه"، از پنجشنبه هفته گذشته که تیم فوتبال استقلال در یک بازی جنجالی و غیر طبیعی یک بر صفر مغلوب استقلال خوزستان شد، تا امروز که این تیم نهمین جلسه تمرین خود را پس از شکست در فولاد آرنا پشت سر گذاشته است، شایعات لحظه‌ای باشگاه استقلال را رها نکرده‌اند. شایعاتی پررنگ، که محل انتشار آنها منابعی از درون تشکیلاتی است که استقلال را در فصل جاری هدایت می‌کند. تیم مدیریتی مستقر در دو ساختمان (هلدینگ خلیج فارس و باشگاه استقلال.)
این، شرایطی بی‌سابقه در طول تاریخ باشگاهی است که یکی از دو مجموعه پر هوادار فوتبال و ورزش ایران را شکل داده و با توجه به سوابق درخشان و دوره طولانی فعالیتش، همواره توقع متفاوتی را از نحوه اداره، در ذهن هواداران به وجود آورده است. انتظاری که به هیچ وجه با آنچه که امروز در این باشگاه به چشم می‌بینیم نیست.
استقلال ظاهرا بنا بر تصمیم مدیریت کلان باشگاه، در حال گذر از سرمربی فعلی (جواد نکونام) به سمت یک مربی تازه (احتمالاً خارجی) است اما در شرایطی که هر روز رسانه‌های ورزشی میان گزینه‌های احتمالی باشگاه پیچ و تاب می‌خورند، مدیریت نه تکلیف سرمربی فعلی را روشن می‌کند و نه به انتخاب تازه می‌رسد و نه با برخورد قاطع و انتخاب نهایی، راه را بر ادامه این فضای ناامن می‌بندند.
همه اینها در شرایطی است که طبق برنامه‌ریزی فشرده پیش روی تیم فوتبال استقلال، آنها در چهارده روز باید چهار مسابقه دشوار شامل دربی و دو بازی حیثیتی آسیایی را پشت سر بگذارند. مقطعی که حتی ممکن است تکلیف استقلال را در فصل ورزشی آینده تا حد زیادی روشن کند. در حال حاضر، جواد نکونام بی‌توجه به شایعات در حال تمرین دادن تیم و انجام کارهای روزمره به عنوان سرمربی است اما لحظه‌ای نیست که اقتدار و کاریزمای او، توسط خبرهای موجود در بازار نقل و انتقالات باشگاه استقلال، زیر سوال نرود. او امروز هم پس از انجام جلسه تمرینی در شرایطی از بازیکنان جدا شد که با روشن کردن موبایل، دوباره شایعاتی تازه را درباره آینده خود و نیمکت باشگاه استقلال مشاهده می‌کرد.
جالب اینکه احمد شهریاری، رئیس هیئت مدیره و نماینده تام الاختیار هلدینگ در باشگاه استقلال، در فضایی دور از دسترس قرار گرفته و تمام تلاش‌ها برای ارتباط با او و پرسش و پاسخ درباره آینده، به جایی نخواهد رسید. در عین حال، او و همکارانش و مدیرعامل مستقر که حالا روزبه‌روز از ارزش صندلی خود می‌کاهد، در شرایطی از نظرها غایبند که پنهانی‌ترین اخبار درباره مذاکرات احتمالی آنها با گزینه‌ها در رسانه‌ها منتشر می‌شود.
تور انتخاب مربی استقلال، از گفت‌وگو با فرهاد مجیدی در دبی آغاز شده و فعلاً به ریکاردو ساپینتو ختم شده و در این بین، صحبت‌هایی هم درباره یک مربی بلغاری گمنام (پتف) به گوش رسیده که ظاهرا کمترین فاصله را با نیمکت استقلال داشت اما واکنش تند هواداران، موضع این سرمربی را تضعیف کرد و جرئت استخدامش را از بین برد.
در واقع کاری که استقلال با تیم خود کرده، آنچنان که حجت کریمی نیز دیروز گفت، کمر بستن به نابودی روحی و روانی تیم در مدت زمان یک هفته است. کاری که حتی اگر با نقشه انجام می‌شد، به این خوبی پیش نمی‌رفت اما بازیکنان و کادر فنی معلق میان زمین هوا و در شرایطی که هیچ مدیری پاسخگوی تماس‌های آنها نیست، بدون دریافتی، مشغول تمرین هستند تا ببینند که به هر حال چه می‌شود و به قول معروف، سبیل نماینده تام الاختیار به کدام سمت می‌‌جنبد. او می‌خواهد مربی خارجی بیاورد، فرهاد مجیدی را قانع می‌کند یا با جواد نکونام ادامه می‌دهد.
در این بین سوالات بسیاری وجود دارد:
* چرا پیش از اقناع فرهاد مجیدی برای حضور در استقلال، خبر مذاکره او در رسانه‌ها درز پیدا می‌کند و منتشر می‌شود؟ چرا وقتی درباره یک مربی دیگر (پتف) نتیجه قطعی حاصل نشده، نام او نیز در بازی رسانه‌ای باشگاه، افشا می‌شود؟ چرا پیش از استعلام درباره محرومیت ریکاردو ساپینتو، درباره شانس بالای او برای سرمربی‌گری در استقلال و احتمال اعلام اسمش صحبت می‌شود؟
* این مسئله درباره موضوع فسخ قراردادهای مکرر باشگاه با بازیکنان و تغییرات مکرر در لیست استقلال نیز وجود دارد. تا به امروز، سه بازیکن شاخص (ایمان سلیمی، مهرداد محمدی و آرمین سهرابیان) درگیر مسئله فسخ قرارداد بوده و این موضوع باعث شکایت باشگاه رقیب شده و اگر کمیته انضباط جدی باشد، ممکن است خسارت جدی به باشگاه استقلال وارد شود. فسخ قرارداد اعضای کادر فنی بجز جواد نکونام نیز سوال دیگر هواداران از باشگاه است. آیا دستیار اول جواد نکونام شأنی ندارد که قراردادش به این سادگی فسخ می‌شود تا در آینده دوباره به لیست برگردد؟
* موضوع پرونده باز بازیکنان خارجی و احتمال شکایت آنها و بستن پنجره استقلال یا محرومیت‌های بیشتر، یک مخاطره جدی در آینده این باشگاه خواهد بود. در حال حاضر بازیکنانی مثل منتظر محمد و کوین یامگا، یقیناً برای باشگاه استقلال مشکل‌ساز خواهند شد و کیس‌های خود را در فیفا باز می‌کنند. همچنین دروازه‌بان بوسنیایی استقلال و در صورت جدایی آلمدین زیلیکیچ نیز می‌توانند به صورت بالقوه عامل ایجاد خطرات جدید برای باشگاه باشند.
* باشگاه استقلال چگونه تنها پس از سه هفته کار با جواد نکونام متوجه شده که این مربی نمی‌تواند مهره مورد نظر نیمکت استقلال در طول فصل باشد؟ مگر آنها حداقل یک چهارم از فصل را با جواد نکونام همکاری نداشتند؟ مگر برکناری مدیرعامل پیشین باشگاه برای همکاری جدی‌تر با نکونام اتفاق نیفتاد؟ مگر جلسات مکرری بین احمد شهریاری و سرمربی استقلال و بازیکنان انجام نشده بود؟ این زمان برای بدست آوردن شناخت کافی از سرمربی فعلی آبی‌ها کافی نیست؟
* مخارج باشگاه استقلال در طول فصل جاری چقدر است؟ کف بودجه و سقف آن در چه میزانی خواهد بود و جابجایی‌ها، خریدها و عدد بازی‌ها در آینده چه تاثیری در نحوه اداره باشگاه و حق و حقوق سهامداران خواهد داشت؟
* اگر باشگاه استقلال به نظر قطعی درباره جدایی جواد نکونام رسیده، چرا با او خداحافظی نمی‌کند و چگونه است که این مربی حتی امروز نیز بازیکنان تیم تمرین داد؟ اگر هم پاسخ منفی است و قرار به ادامه کار نکونام است، چرا یک بیانیه قوی و یک موضع مشخص، راه را برای ادامه کار نکونام هموار نمی‌کند؟
* اساساً این چه وضع باشگاه‌داری است و کدام نمونه مشابه را سراغ دارید که یک باشگاه بزرگ، این چنین آماتور و بی‌سر و سامان اداره شود؟ این باشگاه چند تصمیم‌گیرنده دارد؟ یک نفر یا بیشتر؟ اعضای هیئت مدیره در ساختار باشگاه کجای کارند؟ جلسات هیئت مدیره که مدام صحبت از برگزاری آن در بعد از ظهر امروز (هر روز) است چه تاثیری در تصمیم‌گیری‌ها دارند؟ آیا اعضای هیئت مدیره تصمیم می‌گیرند یا تصمیمات به آنها دیکته می‌شود؟ آنها نظر شخص شهریاری را تایید می‌کنند؟
* در صورت به دست نیامدن نتیجه مطلوب در چهار بازی آینده، چه کسی مسئول این وضعیت خواهد بود؟ هلدینگ، شخص احمد شهریاری، مدیرعامل باشگاه، جواد نکونام یا بازیکنان که خود قربانی این وضعیت نامشخص و غبارآلود هستند؟
* به نظر می‌رسد اغلب هواداران استقلال که در زمان اعلام خبر واگذاری باشگاه به هلدینگ خلیج فارس از خوشحالی روی پا بند نبودند، از طلا بودن پشیمان گشته‌اند و آرزوی دورانی را می‌کنند که این باشگاه با وجود بی‌پولی، زیر نظر وزارت ورزش اداره می‌شد. در آن زمان، با وجود اختلافات و مشکلات، حداقل در چنین مقاطعی، یک مدیر و یک تصمیم گیرنده اصلی وجود داشت و محال بود تئاتر برکناری، ابقا یا استخدام یک سرمربی ۱۰ روز به طول بینجامد.
* شاید کار از احمد شهریاری گذشته و باید از علی عسکری، رئیس هلدینگ خلیج فارس در این باره استمداد طلبید.
دیدگاه تان را بنویسید