اسکاتلند پس از استقلال

به گزارش نامه نیوز، در شرایطی که تنها چند روز به رفراندوم باقی مانده است و 4.3 میلیون نفر واجد شرایط رای دادن هستند، حامیان استقلال اسکاتلند و اتحاد با بریتانیا در رقابتی تنگاتنگ به سر می‌برند و رایزنی‌ و بحث و جدل‌ها در آستانه این همه‌پرسی به اوج خود رسیده است.

شبکه اسکای نیوز در ادامه این مساله را بررسی کرده است که با رای «آری» مردم اسکاتلند و خروج از بریتانیا، چه اتفاقاتی رخ خواهد داد: 1. اسکاتلند چه زمانی مستقل می‌شود؟ دولت اسکاتلند 18 ماه دیگر یعنی 24 مارس 2016 را برای روز استقلال اسکاتلند تعیین کرده است. 2. دقیقا پس از رای «آری» مردم اسکاتلند چه اتفاقی می‌افتد؟ اولین اقدامی که صبح روز پس از اعلام نتایج روی می‌دهد، این است که تیمی متشکل از اعضای کمپ «آری» و «خیر» تشکیل می‌شود تا مذاکرات پشت پرده‌ای را داشته باشند. الکس سالموند، رهبر حزب ملی اسکاتلند (SNP) و وزیر اول اسکاتلند از هم‌اکنون اعلام کرده است که نیکولا استرجن، معاون وی مذاکرات با ملی‌گرایان اسکاتلند را رهبری خواهد کرد اما هنوز مشخص نیست که چه کسی از طرف تیم وست‌مینستر به مذاکرات می‌آید. 3. چه اصلاحاتی در قانون اساسی انجام خواهد شد؟ تیم‌های مذاکره‌کننده، قانون اساسی جدیدی برای اسکاتلند تدوین خواهند کرد و قانون اتحاد سال 1707 ملغی خواهد شد. 4. چه بر سر ملکه می‌آید؟ طبق اظهارات کمپین «آری»، ملکه الیزابت دوم همچنان ملکه اسکاتلند نیز باقی خواهد ماند و دولت ناحیه اسکاتلند به رهبری حزب استقلال‌طلب همواره تاکید کرده است که اگر در رفراندوم 18 سپتامبر استقلال رای بیاورد، ملکه الیزابت کماکان ملکه همه اسکاتلندی‌ها باقی می‌ماند. 5. آیا مردم اسکاتلند می‌توانند در انتخابات سراسری ماه مه 2015 شرکت کنند؟ رای‌دهندگان اسکاتلندی همچنان می‌توانند در این انتخابات شرکت کنند اما نمایندگان آنها تنها می‌توانند 10 ماه در قدرت بمانند. 6. اسکاتلند از چه پولی استفاده خواهد کرد؟ این مساله همچنان در هاله‌ای از ابهام است و هنوز درباره آن تصمیم‌گیری نشده است. سه حزب اصلی وست‌مینستر شامل محافظه‌کاران، حزب کارگر و لیبرال دموکرات‌ها واحد پولی مشترک را رد کرده‌اند، با این حال الکس سالموند تاکید دارد که اسکاتلند مستقل همچنان از واحد پولی پوند استفاده خواهد کرد. 7. اسکاتلند باید چه میزان از بدهی ملی بریتانیا را پرداخت کند؟ این مساله هنوز روشن نشده است، اما احتمالا با در نظر گرفتن سهم سرانه بر پایه جمعیت مشخص خواهد شد. 8. چه اتفاقی برای موضع اسکاتلند در امور جهانی رخ می‌دهد؟ اسکاتلند باید خودش برای عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو اقدام و مذاکره کند و مردم اسکاتلند باید تصمیم بگیرند که آیا واحد پول یورو را می‌خواهند یا خیر. 9. استقلال چه تاثیری بر روی نیروهای دفاعی اسکاتلند می‌گذارد؟ مساله نیروهای دفاعی احتمالا یکی از مسائل احساسی و نامشخص است. اسکاتلند احتمالا باید نیروهای دفاعی مستقل خود را داشته باشد و این طی زمان و بسته به عملی بودن و تامین مالی آن انجام می‌شود و برای این منظور نفت دریای شمال و صنعت ماهیگیری اسکاتلند برای حمایت از آن وجود دارد. ملی‌گرایان اسکاتلند مخالف داشتن زیردریایی هسته‌ای تریدنت در فاسلین (Faslane) واقع در سواحل غربی اسکاتلند هستند و می‌خواهند که آن هر چه سریعتر برداشته شود. با این حال ناتو یک متحد هسته‌ای است و اگر اسکاتلند برای عضویت در آن و اتحادیه اروپا تلاش کند، استقرار تریدنت تاثیر زیادی در اقتصاد آن می‌گذارد. همچنین موضوع پرسنل نظامی نیز وجود دارد که برخی از آنان در دسته‌های نظامی انگلیس خدمت می‌کنند و هرگونه جداسازی نیروها در شمال و جنوب مرز به سال‌ها زمان نیاز دارد. 10. استقلال چه تاثیری بر روی سفر به خارج از مرز اسکاتلند - انگلستان می‌گذارد؟ اسکاتلند مستقل مرزهای خودش را کنترل خواهد کرد. حزب ملی‌ اسکاتلند می‌خواهد که مرز باز داشته باشد، اما ترزا می،‌ وزیر کشور انگلیس از هم‌اکنون هشدار داده است که اجازه نمی‌دهد که مهاجران از اسکاتلند به عنوان یک در عقبی برای ورود به انگلستان استفاده کنند. بنابراین ما احتمالا شاهد کنترل گذرنامه در مرز دو کشور خواهیم بود. 11. آیا شهروندان اسکاتلندی باید گذرنامه‌های جدید بگیرند؟ این مساله بیشتر به این بستگی دارد که آیا اسکاتلند به اتحادیه اروپا ملحق شود یا خیر. شهروندان اسکاتلندی گذرنامه اسکاتلندی می‌گیرند، اما گذرنامه بریتانیایی تا زمان انقضای آن معتبر خواهد بود. شهروندان انگلیسی نیز که ساکن اسکاتلند هستند،‌ به صورت خودکار شهروند اسکاتلند محسوب می‌شوند. مخالفت احزاب سنتی بریتانیا با استقلال با این که احزاب سنتی بریتانیا، یعنی احزاب محافظه‌کار، کارگر و لیبرال دموکرات، مخالف جدایی از بریتانیا هستند، حزب سبزها از برنامه حزب ملی اسکاتلند برای استقلال حمایت کرده است. الکس سالموند، رییس حزب ملی اسکاتلند و وزیر اول دولت محلی سال گذشته و پیش از برنده شدن در انتخابات پارلمان محلی اسکاتلند گفته بود که اگر حزب وی اکثریت کرسی‌های پارلمان اسکاتلند را به دست آورد، یک رفراندوم برای انتخاب گزینه استقلال در اسکاتلند برگزار خواهد کرد. سالموند و حزب ملی اسکاتلند می‌خواستند که علاوه بر استقلال، گزینه دیگری، یعنی افزایش حداکثری اختیارات محلی نیز برای رای‌دهندگان وجود داشته باشد، که موفق نشدند. با این حال، دولت مرکزی بریتانیا به شدت مخالف استقلال اسکاتلند و دو پاره شدن بریتانیاست و می‌خواهد که رفراندوم تنها با گزینه حفظ وضع موجود و یا استقلال انجام پذیرد. به گفته طرفداران دولت مرکزی بریتانیا، افزودن گزینه افزایش حداکثری اختیارات دولت محلی اسکاتلند، که شامل اختیارات تنظیم مقررات مالیاتی هم خواهد شد، عملا به دولت محلی اسکاتلند اجازه می‌دهد که در صورت شکست طرح استقلال، هنوز بتواند نظام حقوق اساسی بریتانیا را به نفع مردم اسکاتلند تغییر دهد. با این حال سالموند و حزب ملی اسکاتلند اصرار دارند که انتخاب میان سه گزینه استقلال، رد استقلال اما افزایش حداکثری اختیارات دولت محلی و نهایتا حفظ وضع موجود، حق طبیعی مردم اسکاتلند است. دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا گفته است که استقلال اسکاتلند، هم اسکاتلند را تضعیف و آسیب‌پذیر خواهد کرد و هم بریتانیا را. وی همچنین گفته است که اگر مردم اسکاتلند در همه‌پرسی به استقلال رای منفی بدهند، دولت مرکزی حاضر است امکان افزایش برخی اختیارات دولت محلی اسکاتلند را در حد امکان بررسی کند. یک نگرانی عمده دولت مرکزی بریتانیا، از دست دادن تسلط بر نظام مالیاتی است. اگر در صورت افزایش حداکثری اختیارات محلی دولت اسکاتلند، نظام مالیاتی رقیب در اسکاتلند عادلانه‌تر از نظام مالیاتی دولت مرکزی باشد، شرکت‌های بسیاری مرکز عملیات خود را به اسکاتلند تغییر خواهند داد تا از مالیات عادلانه‌تر و امتیازات دیگر اقتصادی بهره‌مند شوند. نتیجه چنین کاری، رونق اقتصادی و کاهش بیکاری در اسکاتلند به قیمت رکود و افزایش بیکاری در دیگر مناطق بریتانیا خواهد بود. دولت محلی اسکاتلند با حفظ برنامه‌های عدالت اجتماعی، ایجاد شرایط رقابتی و دسترسی به درآمد نفت و گاز دریای شمال، قادر خواهد بود در صورت رای موافق مردم، پس از 307 سال یکپارچگی با انگلستان، کشور مستقل اسکاتلند را بار دیگر تاسیس کند. از سوی دیگر، دولت محلی اسکاتلند نظام بهداری و درمانی عمومی را همچنان رایگان نگه‌ داشته است و دانشجویان اسکاتلندی نیز از پرداخت شهریه‌های دانشگاهی معاف هستند. دولت مرکزی بریتانیا که قادر نیست شرایط مشابهی برای کل کشور ایجاد کند و به مردم انگلستان هزینه‌های سنگینی برای آموزش عالی و حتی تهیه دارو تحمیل می‌کند، از این لحاظ هم نگران عادلانه‌تر و یا رقابتی‌تر تلقی شدن شرایط اسکاتلند است. یک مشکل عمده دیگر دیوید کامرون این است که حزب محافظه‌کار وی در میان مردم اسکاتلند محبوبیت و پایگاه عمده‌ای ندارد. از میان 59 نماینده حوزه‌های انتخابیه اسکاتلند در پارلمان بریتانیا در لندن، تنها یک نماینده از حزب محافظه‌کار وجود دارد و آن هم از یک حوزه انتخابیه هم مرز با انگلستان. بدین ترتیب کامرون در مقابله با طرح استقلال اسکاتلند به شدت به حمایت حزب ائتلافی لیبرال دموکرات و حزب مخالف کارگر نیازمند است. اسکاتلند دارای جمعیت کمی نسبت که کل جمعیت بریتانیاست، اما از منابع غنی نفت و گاز در دریای شمال برخوردار است. دولت محلی اسکاتلند معتقد است که با حفظ برنامه‌های عدالت اجتماعی در حوزه‌های آموزشی و بهداشتی، ایجاد شرایط رقابتی برای تجارت و صنعت و همچنین دسترسی به درآمد ناشی از نفت و گاز دریای شمال که در حال حاضر به خزانه‌داری دولت مرکزی ریخته می‌شود، قادر خواهد بود که در صورت رای موافق مردم در رفراندوم، کشور مستقل اسکاتلند را پس از 307 سال یکپارچگی با انگلستان بار دیگر تاسیس کند. حزب ملی اسکاتلند رفراندوم را سپتامبر امسال (سال ۲۰۱۴ که هفتصدمین سالگرد جنگ بناکبرن که در آن نیروهای ملی اسکاتلندی بر ارتش انگلستان پیروز شدند) برگزار می‌کند. نبرد بناکبرن در 24 ژوئن 1314 میلادی رخ داد که یکی از پیروزی‌های مهم اسکاتلند در جنگ استقلال اسکاتلند بود و در تاریخ اسکاتلند جایگاه ویژه‌ای دارد. حزب ملی اسکاتلند و دولت مرکزی بریتانیا در خصوص شرایط سنی رای‌دهندگان در رفراندوم نیز اختلاف نظر داشتند و با این که دولت بریتانیا حداقل سن 18 سال را برای رای‌دهندگان سن متعارف می‌داند، دولت محلی اسکاتلند می‌خواهد که به دلیل اهمیت تاریخی رفراندوم برای تعیین سرنوشت کشور، حداقل سن رای‌دهندگان را در این مورد خاص به 16 سال تمام کاهش دهد. بریتانیا بریتانیا یا پادشاهی متحد بریتانیا با نام رسمی "پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی"؛ کشوری است واقع در اروپای غربی و به پایتختی شهر لندن. این کشور از چهار بخش تشکیل شده‌ است: سه بخش آن کشورهای باستانی انگلستان و اسکاتلند و ولز هستند که روی‌ هم بریتانیای کبیر را تشکیل می‌دهند. بخش چهارم ایرلند شمالی است که در جزیره ایرلند قرار دارد. پادشاهی متحد توسط اقیانوس اطلس از غرب و شمال، دریای شمال در شرق، کانال مانش در جنوب و دریای ایرلند در غرب احاطه شده است. بریتانیا توسط حکومت سلطنت مشروطه مبتنی بر نظام پارلمانی به مرکزیت شهر لندن اداره می‌شود. این سرزمین از چهار کشور انگلستان، اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی تشکیل شده است. سه کشور اخیر دارای دولت‌های محلی هستند که با حدود اختیارات مختلف در چهار پایتخت به نام‌های ادینبرو (ادینبورگ)، کاردیف و بلفاست اداره می‌شوند. هر چند جزایر "گرنزی"، "جرزی" و "من" تحت حمایت پادشاهی متحد هستند، اما جزو آن به شمار نمی‌روند. پادشاهی متحد دارای چهارده سرزمین آن سوی بحار نیز هست. این سرزمین‌ها بقایای امپراتوری بریتانیا هستند. این امپراتوری که بزرگترین امپراتوری تاریخ به شمار می‌رفت در اوج خود در سده‌های 19 و 20 تقریبا یک چهارم زمین‌های کره زمین را شامل می‌شد. تأثیر فرهنگ بریتانیایی را می‌توان در زبان، فرهنگ و نظام‌های حقوقی مستعمرات سابق این امپراتوری مشاهده کرد. اسکاتلند اسکاتلند پنج میلیون و 200 هزار نفر جمعیت دارد و زبان رسمی آن انگلیسی است. زبان‌های "گیلیک اسکاتلندی" و "اسکاتس" نیز دو زبانی هستند که به عنوان زبان محلی در اسکاتلند رسمیت دارند. گیلیگ اسکاتلندی از ریشه سلتی و اسکاتس از ریشه ژرمن است. 65 درصد مردم اسکاتلند مسیحی، 28 درصد بی‌دین و دو درصد پیرو دیگر ادیان غیرمسیحی هستند. مرکز اسکاتلند شهر تاریخی ادینبرو (ادینبورگ) است. ادینبرو دومین شهر بزرگ اسکاتلند و یکی از مراکز مهم اقتصادی و بانکداری اروپاست. این شهر در عصر روشنفکری اسکاتلند در سده 18 باعث شد تا اسکاتلند به یکی از کانون‌های بازرگانی، فکری و صنعتی اروپا تبدیل شود. جریان روشنفکری و روشنگری اسکاتلندی از 1740 تا 1790 بال و پر گرفت. بر خلاف آن چه در فرانسه رخ داد، بسیاری از طلایه‌داران این نهضت در اسکاتلند از دانشگاهیان بودند. گلاسگو که بزرگ‌ترین شهر اسکاتلند است، از شهرهای مهم صنعتی بریتانیا به‌ شمار می‌آید. در آب‌های اسکاتلند در دریای شمال ذخایر مهمی از نفت وجود دارد. اسکاتلند و انگلستان تا سال 1707 کشورهایی با پادشاهی مستقل بودند اما در تاریخ یکم ماه مه 1707 دو کشور طی توافقنامه‌ای با هم متحد شده، کشور «پادشاهی متحد بریتانیای کبیر» را به وجود آوردند. پرچم کنونی بریتانیای کبیر از ترکیب پرچم اسکاتلند (زمینه آبی، ضربدر سفید) و پرچم انگلستان (زمینه سفید، صلیب سرخ) به وجود آمده‌ است. علی‌رغم اتحاد سیاسی در بریتانیای کبیر، کشور اسکاتلند دارای نظام حقوقی و آموزشی مستقل از انگلستان، ولز و ایرلند شمالی است، اما در امور سیاسی بین‌المللی مانند عضویت در جامعه اروپا و سازمان ملل متحد، بریتانیای کبیر به عنوان «یک کشور» عمل می‌کند. اسکاتلند از نظام قضایی برخوردار است، بر روی نظام آموزشی خود کنترل کامل دارد، تا اندازه‌ای اندک از اختیار تغییر میزان مالیات‌ها برخوردار است و از نهادی معادل وزارت کشور برخوردار است که بجز مسئله مواد مخدر، سلاح، قمار و مهاجرت در باقی موارد می‌تواند تصمیم‌گیری کند. با این حال غیبت احزاب اسکاتلندی (همانند احزاب ولز یا ایرلند شمالی) در مناظره‌های انتخاباتی در میان اسکاتلندی‌ها نوعی حس انزوا ایجاد کرده‌ است. اسکاتلند از شمال با دریای نروژ، از شرق با دریای شمال، از جنوب غربی با دریای ایرلند و از غرب با اقیانوس اطلس شمالی مرز آبی دارد. علاوه بر سرزمین اصلی اسکاتلند در جزیره بریتانیا، اسکاتلند شامل 790 جزیره کوچک و بزرگ است. آب‌های ساحلی این کشور، عمدتا در دریای شمال، منبع بزرگ‌ترین ذخایر نفت و گاز در بین کشورهای جامعه اروپاست. بخش بزرگی از بلندی‌های بریتانیا در اسکاتلند واقع شده و ناحیه‌ای سرسبز و پوشیده از چمنزار است که قسمت عمده جنگل‌های کشور را در برگرفته‌ است. رودهای زیادی در آن جریان دارند که از آن جمله می‌توان به رودهای دی، کلیاد و توئید اشاره نمود. بلندترین نقطه آن قله بن نویس با 1343 متر ارتفاع است.

منبع: ایسنا