کد خبر: 476584
تاریخ انتشار :

در گفت و گو با «نامه نیوز» عنوان شد؛

هژبری: دست آمریکا در سوریه بسته است/ترامپ به مرگ گرفته تا به تب راضی شوند/بن سلمان در امریکا با ترامپ به توافق رسیده است/ ترامپ استراتژی " دوشیدن گاوهای شیرده" را دنبال می کند/ خروج آمریکا از سوریه ،تل آویو و ریاض را به شدت نگران می کند

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

گروه بین الملل نامه نیوز: بحران در سوریه وارد فاز تازه ای شده است. وضعیت، این بار با یک حمله شیمیایی در دوما دوباره بحرانی تر شده است. بازیگران متعدد منطقه ای و بین المللی نسبت به این مسئله موضع گرفته اند. در حالی که هنوز مشخص نیست دقیقا این حمله از سوی چه کسانی اتفاق افتاده است، موضع گیری ترامپ باعث پیچیده تر شدن بیش از پیش این بحران شده است. ترامپ که چند روز پیش از خروج امریکا از سوریه سخن می گفت حال از اقدام فوری در صحنه سوریه حرف میان آورده است.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا تصریح کرده است: پس از گفت‌وگو با مسئولان نظامی، تصمیم مهمی را در مورد سوریه خواهیم گرفت. او اضافه کرده است: ما مشخص خواهیم کرد که آیا روسیه یا سوریه یا ایران یا تمامی این کشورها در پشت حمله دوما بوده‌اند یا خیر. سوال این است که این تهدید تا چه حدی جدی است؟ این روند به کجا خواهد انجامید؟
در این باه با محمد علی هژبری کارشناس مسائل بین المللی گفت و گو کرده ایم که از نظر می گذرانید.
به نظرتان تهديد ترامپ متعاقب حمله شيميايي عليه سوريه جدي است؟
روز شنبه هفتم اوریل ۲۰۱۸، منطقه دوما مورد حمله شیمیایی قرار گرفت. با توجه به وجود مخالفان دولت بشار اسد در این منطقه،انگشت اتهام غرب به سوی دولت بشار اسد و حامیان خارجی اش نشانه رفت.
دولت امریکا متعهد شده است که این موضوع را بصورت جدی پیگیری کند. مسئولین این حمله دهشتناک، بهای سنگینی بپردازند. اروپا و امریکا این بار هم، همانند دفعات قبل، اسد، ایران و روسیه را عاملِ حمله شیمیایی دوما معرفی کرده است. جیمز متیس وزیر دفاع امریکا احتمال حمله نظامی را منتفی ندانسته است.
به نظر تهدید امریکا بسیار جدی است‌. اول اینکه همزمان با این موضوع (روز دوشنبه ۹ اوریل)، حمله هوایی به پایگاه نظامی سوریه در حمص اتفاق افتاد.این حمله، از جانب رژیم صهیونیستی اتفاق افتاده است. این رژیم بارها اعلام کرده است که حضور ژنرالهای ایرانی در پایگاه های نظامی سوریه، خط قرمزش است.
در موارد قبلی، همانند حمله شیمیایی به غوطه شرقی در ۲۱ اوت ۲۰۱۳ هم کمیته تحقیق سازمان ملل به نتیجه نرسید. علی رغم اذعان کارشناسانِ سازمان منع تسلیحات شیمیایی به استفاده از گاز سارین علیه غیرِنظامیان، مسئولین این حمله مشخص نشد‌.
کارشناسان سازمان منع تسلیحات شیمیایی در سال ۲۰۱۷ هر دو طرف جنگ، یعنی دولت سوریه و داعش(دولت اسلامی شام) را به خاطر استفاده از گازهای سمی علیه مخالفین، محکوم کرد‌.امری که باعث اختلاف روسیه و امریکا شده و توقف همکاری دو کشور در این زمینه را در پی داشت.
حمله شیمیایی دوما تا حدی یادآور حادثه " حمله شیمیایی به روستای خان شیخون" در سال گذشته است‌.
با توجه به اینکه این منطقه، تحت کنترل مخالفین بشار اسد بود، انگشت اتهام به سوی اسد نشانه رفته شد. سازمان منع تسلیحات شیمیایی مستقیماً دولت بشار اسد را مسئول حمله شیمیایی ۴ اوریل ۲۰۱۷ به خان شیخون دانست‌.موضوعی که با ابهامات زیادی روبرو بود.
چرا پیروز میدان در اخرین لحظات علیه غیر نظامیان، از سلاح شیمیایی استفاده کند؟ این سلاحها از کجا تامین می شود؟
ایران و روسیه دو بازیگر اصلی و حامی سوریه هستند. این دو کشور چه مواضعی داشته و دارند؟
موضع ایران و روسیه دراین باره معلوم بود.روسیه برای در حمایت از سوریه‌، از حق وتو خود در شورای امنیت سازمان ملل استفاده کرد.مسکو با وتوی قطعنامه پیشنهادی در نوامبر ۲۰۱۷، مانع تمدید ماموریت کمیته مشترک سازمان ملل و سازمان منع تسلیحات شیمیایی شد‌.
در ماجرای دوما هم سران کشورهای اروپایی همانند فرانسه‌، انگلیس ، آلمان و اتحادیه اروپا، مسئولیتها را متوجه دولت اسد دانستند.
به نظر تحولات خاورمیانه، همه در راستای هم و همچون قطعات یک پازل یا حلقه های یک زنجیر هستند.
جمعه ششم آوریل، یک روز قبل از ماجرای دوما، روسیه به بهانه اشغال شبه جزیره کریمه، بی ثبات کردن شرق اوکراین و حمایت از دولت بشار اسد، مورد تحریم شدید دولت امریکا قرار گرفت.واشنگتن ۳۸ شرکت و فرد روسیه را با تعبیر و بهانه " فعالیتهای بدخواهانه روسیه" تحریم کرد.از طرفی تحریم ایران در حال بررسی است.
تحولات خاورمیانه، دستِ امریکا و اروپا را برای فشار بیشتر بر تهران و مسکو باز نگه میدارد.
با توجه به اینکه، خروج از برجام، هزینه بیشتر و غیرمترقبه ای دارد، آنها به سواستفاده از ماجرای فعالیتهای منطقه ای تهران،فکر می کنند. اروپا برای اینکه، ترامپ را از خروج از برجام، منصرف کند، با او در موضوع تحریم موشکی و سیاستهای منطقه ای هم نظر و متحد خواهد شد.ترامپ به مرگ گرفته تا به تب راضی شوند!
تحریم موشکی و فعالیتهای منطقه ای در عین اینکه برجام را در ظاهر پابرجا نگه میدارد، ضربه شدیدی را متوجه اقتصاد اروپا در تهران نمی کند.
بی شک بن سلمان در اقامت دوهفته ای اش در امریکا و دیدار با جمهوریخواهان قدیم و جدید، با ترامپ به توافق رسیده است.
شروع کار جان بولتون در سمت شورای امنیت ملی امریکا و اولین روز کاری اش با موضوع دوما و جلسه اضطراری شورای امنیت سازمان ملل، همزمان شده است و این نوید خوبی برای جان بولتون ضد ایرانی و ضد روسی است.لذا دستور استفاده از قدرت نظامی و حملات هوایی و همراهی با تصمیم گیرندگان ارشد نظامی واشنگتن، دور از انتظار نیست.
دلیل تردیدهای ترامپ در مورد خروج یا ماندن از در سوریه چیست؟ چرا ترامپ اعلام كرد هزينه حضور امريكا در سوريه را عربستان باید بپردازد؟
همانطور که میدانید دونالد ترامپ هم با استراتژی تغییر نسبت به سیاستهای اوباما در رقابتهای انتخاباتی ریاست جمهوری امریکا ظاهر شد. از محورهای اصلی استراتژی ترامپ این بود که امریکا نباید هزینه ی امنیت متحدین منطقه ای خود را بپردازد.این رویکرد هرچند در قامت رئیس جمهور، انچنان عملیاتی نشد، اما در بیان، بارها از زبان رئیس جمور ایالات متحده امریکا، تکرار شده است.
هفته گذشته، ترامپ بار دیگر اذعان کرد که ماموریت اصلی نیروهای آمریکایی در سوریه نابودی داعش بوده و این هدف تقریبا محقق شده است.
ترامپ هزینه ماندن در سوریه را بیش از منافع آن توصیف کرد و خطاب به رهبران عربی و مخالفین جمهوری اسلامی ایران و سوریه، ادعا کرد که اگر خواستار ادامه حضور نیروهای آمریکایی در سوریه هستند، باید هزینه حضور آمریکا در سوریه را بپردازند.
اول اینکه، این رویکرد، نشانگر شخصیت اقتصادی و بازارمسلک دونالد ترامپ است که بالتبع با توجه به سیستم ریاستی ایالات متحده، اثرگذار خواهد بود.این رویکرد در واقع ادامه استراتژی " دوشیدن گاوهای شیرده" و تقویت قدرت امریکا و تجلی بیشتر شعارِ " به خانه بازمیگردیم" است.
دوم؛ همانطور که گفته شد‌، ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا، بسیار سعی کرده است که مواضعِ دوران انتخابات را عملیاتی نماید‌.از این رو در بودجه درخواستیِ رئیس جمهوری آمریکا برای سال ۲۰۱۹، هزینه آموزش و تجهیز نیروهای اپوزیسیون دولت سوریه از ۵۰۰ میلیون دلار در سال مالی ۲۰۱۸ به ۳۰۰ میلیون دلار کاهش یافته است. هزینه عملیات هوایی هم به احتمال قوی، بسیار کمتر از سال جاری خواهد بود.
هزینه های ادامه حضور آمریکا در عراق هم از یک میلیارد و ۲۷۰ میلیون دلار در سال مالی ۲۰۱۸ به ۸۵۰ میلیون دلار برای سال بعد کاهش یافته است.چرا که از نظر ترامپ، ۱۷ سال حضور نظامی کشورش در خاورمیانه با ۷ تریلیون دلار هزینه و همراه با مرگ و ویرانی بوده است.
سوم؛ کابینه و مشاورین ترامپ، خطرات عقب نشینی از سوریه را به او گوشزد کرده اند و از این جهت، تحت فشار است.
از نظر مشاورین و برخی سناتورهای جمهوری خواه مانند " لیندزی گراهام": "اگر از سوریه خارج شویم، اسد ممکن است تصور کند که عزم امریکا برای مبارزه با او کم شده است و دیگر اینکه داعش برمیگردد."
ایجاد خلاء امنیتی و ترس از ورود قویتر تهران به سوریه، خطر دیگر است.
از این رو از نظر مارک دبویتز مدیر اجرایی بنیاد دفاع از دموکراسی در واشنگتن، نمی‌توان به ایران اجازه پیروزی در سوریه را داد و درعین حال استراتژی موفقی در قبال این کشور(جمهوری اسلامی ایران) اتخاذ کرد.در واقع موفقیت در برابر ایران، تا حد زیادی به پرونده سوریه مربوط میشود.
تَرکِ سوریه، آمریکا را از اهرم های دیپلماتیک موجود محروم کرده، بقایای نیروهای عرب میانه رو را به حال خود رها می کند و نیروهای کُرد را در معرض تهدید اسد و ترکیه قرار می دهد. با توجه به اینکه بخشی از کردهای سوری برای کمک به متحد خود( کُردهای ترکیه) به شمال ترکیه حرکت کرده اند، این بخش از سوریه( شرق سوریه)، آسیب پذیر شده است‌.لذا واشنگتن به احتمال زیاد در ماه های آتی، به دو هزار نیروی خود در حوالی منبج، اکتفا نخواهد کرد.
چهارم؛ واشنگتن از اهداف ریاض در سوریه و ضرورت مبارزه با ایران و جنگ نیابتی دو طرف آگاه است‌.لذا در مواقعی که پیروزی با محور ایران-سوریه-روسیه است، به تحریک سعودیها می پردازد.
از نظر تحلیلگرانی چون ایمی آستین هولمز کوتاهی در سوریه، " ترکیه را جسورتر می کند که به دخالت در عفرین ادامه داده و به سمت تل رفعت و مناطق شرقی سوریه حرکت کند.همچنین تلاشهای تهران برای برقراری مسیر زمینی برای تامین تدارکات در سوریه و لبنان از طریق عراق را تسهیل خواهد کرد.
این موضوع هم تل آویو و هم ریاض را به شدت نگران می کند.

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    پیشنهاد ما

    اخبار روز سایر رسانه ها

    پر بازدیدها

    دیگر رسانه ها