حمله شدید سلیمی‌نمین به کارگزاران

به گزارش نامه نيوز روزنامه ایران نوشت: «محتویات کتاب جدیدی که علیه حسن روحانی در فضای مجازی منتشر شده، آن‌قدر بی‌ پایه و اساس هست که به تعبیر عباس سلیمی‌نمین از چهره‌های اصولگرا از کنار آن باید گذشت اما اگر روند مخالف‌خوانی‌ها و طرح و برنامه‌های مختلف علیه دولت یازدهم و دوازدهم را کنار هم قرار دهیم، چه بسا به گمانه‌هایی مشکوکی می‌رسیم که می‌طلبد جدی‌تر به آن نگاه کرد. تلاش‌های بی‌وقفه برای ناکارآمد جلوه دادن دولت، زمزمه‌های تشکیل دولت نظامی، شبیه‌سازی‌ها با ابوالحسن بنی‌صدر، اولین رئیس‌جمهور جمهوری اسلامی که فرجامش عزل توسط مجلس بود، حمله خودسرانه به رئیس‌جمهوری و برخی دیگر از اعضای دولت در حاشیه راهپیمایی روز قدس، خائن خواندن وزیر امور خارجه کشور و... نمونه‌هایی است که در چند سال گذشته به صورت آشکار بروز و ظهور داشته است. حالا اما کتاب «حسن روحانی در یک نگاه» که ظاهراً اجازه چاپ نگرفته و به صورت «پی دی اف» در فضای مجازی منتشر شده است، حکایت‌گر زوایای پنهان و البته امنیتی یک پروژه دیگر علیه رئیس‌جمهوری مستقر است. کتابی که اتفاقاً از سوی جدی‌ترین مخالفان دولت همچون حمید رسایی بازنشر هم داده می‌شود و یادآور کتاب جنجالی «شنود اشباح» به قلم رضا گلپور علیه سیدمحمد خاتمی و دولت اوست. کامران غضنفری، نویسنده این کتاب، اگر چه برای افکار عمومی چهره شناخته شده‌ای نیست، اما برای جریان‌های تندرو اصولگرا آدم ناشناخته‌ای نیست. او سابقه همکاری با نشریه ۹ دی را در کارنامه خود دارد و نویسنده کتاب «رازهای قطعنامه» است؛ کتابی که تلاش می‌کند شکست‌های جنگی ایران در سال ۶۷، ورود آمریکا به جنگ و در نهایت پذیرش قطعنامه از سوی امام(ره) را ناشی از توطئه کسانی بداند که در همان زمان، جزو سران کشور و مورد وثوق امام(ره) بودند. غضنفری که رسانه‌های اصولگرا بارها درباره این کتاب و ادعاهای عجیب و غریبش با او گفت‌وگو و مطالبش را بازنشر کردند، در کتاب «حسن روحانی در یک نگاه» ادعاهای عجیبی را درباره رئیس‌جمهوری اسلامی ایران مطرح می‌کند که احتمال همکاری با ساواک، مجتهد نبودن و در نهایت زمینه‌سازی برای براندازی جمهوری اسلامی به نیابت از آمریکا را شامل می‌شود. او همچنین از نمایندگان مجلس خواسته است که طرح عدم کفایت رئیس‌جمهوری را پیگیری کنند. نکته قابل تأمل این که با وجود انتشار این اتهامات درشت، خبری از برخورد احتمالی با وی منتشر نشده است. اگر چه معاونت حقوقی رئیس جمهوری هم واکنشی به این کتاب نداشته اما جای مدعی‌العموم هم در این ماجرا هنوز خالی است. سال ۸۱ وقتی کتاب «شنود اشباح» منتشر شد، برخی جریان‌های همسو با نویسنده از تخریب رقیب خرسند بودند اما چند سال بعد وقتی گفته شد نویسنده به اتهامات امنیتی بازداشت شده است، مدیر مسئول روزنامه کیهان هم از وی تبری جست و به فارس گفت که «گلپور بعد از انتشار «شنود اشباح» عازم لبنان بوده و در همین سفر نسبت به ارتباط احتمالی وی با موساد تردید پیدا شده است.» حالا به نظر می‌رسد غضنفری هم در کتاب جدید خود در بیان اتهامات بی پایه و اساس در همان مسیر نویسنده شنود اشباح گام برداشته است.

عباس سلیمی نمین:

حرف آدم‌های بی‌منطق خریدار ندارد

گزیده گفتگوی سلیمی‌نمین با خبرنگار روزنامه ایران را با هم می‌خوانیم:

- درباره آقای روحانی حرف‌های قلمبه‌تر از این هم پیشتر از سوی آقای حسن عباسی مطرح شده بود؛ از جمله این اتهام که ایشان با اسرائیل ارتباط داشت اما این اظهارات در جامعه واکنشی را برنینگیخت؛ چه بسا امثال ما جواب هم دادیم که این حرف‌ها مستند نیست.

- نویسنده این کتاب، هیچ هویت و هیچ اعتباری ندارد و هیچ کسی هم به حرف او توجه نمی‌کند، حتی شورای نگهبان، زیرا این فرد نه فقط شورای نگهبان، بلکه همه هیأت حاکمه را زیر سؤال برده است.

- چرا باید برای کسی که حرفش از سوی هیچ نهادی مورد پذیرش نیست، بهایی قائل شد؟

- این فرد در کتاب و سخنرانی خود کل هیأت حاکمه را در ارتباط با آقای روحانی زیر سؤال برد. کدام جناح از این حرف پشتیبانی می‌کند؟ هیچکس. به‌ همین دلیل، معتقدم بیش از این که این اظهارات مهم باشد، تلاش کارگزاران (روزنامه سازندگی) برای بزرگنمایی آن دارای اهمیت است.

- اصولگرایانی که دارای وزنی هستند، از این حرف‌ها پشتیبانی نکرده و نمی‌کنند.

- جریان اصولگرا حتی معتقد است در این مقطع سؤال از رئیس جمهوری هم نباید در مجلس مطرح شود. خود من مقاله نوشتم که این سؤال کار بیجایی است، دیگران هم تکرار کردند و در نهایت دیدیم که سؤال حذف شد. این یعنی اصولگرایانی که دارای فکر و اندیشه هستند، شرایط کنونی را حتی برای انتقاد قانونی از رئیس‌جمهوری (سؤال در مجلس) هم مناسب نمی‌بینند.

- رهبری در خطبه‌های عید فطر گفتند که پرداختن به هم را برای وقت دیگری بگذارید. صراحت از این بیشتر؟

- این که کارگزاران فرد مجهولی را چنین بزرگ کنند، من پشت این بزرگنمایی یک انگیزه می‌بینم.

- اگر قرار بود این کارها تشکیلاتی باشد، قطعاً سؤال از رئیس‌جمهوری با فشار خود اصولگرایان اصلاح نمی‌شد. اتفاقاً در مواردی مانند کنار گذاشتن طرح سؤال است که رد پای تشکیلات را می‌بینیم. اما باید پرسید چرا کارگزاران سعی دارد وضعیت دولت را پیچیده نشان دهد؟

- هدف این کار ناموفق نشان دادن دولت است. از نظر تحلیلی معتقدم کاری که آقای کرباسچی در آن نامه (پیشنهاد مذاکره با آمریکا) کرد، باعث معلق نگه داشتن وضعیت دولت می‌شود. به این معنی که پس از خروج آمریکا از برجام، بار دیگر کشور را معلق نگه داریم تا ببینیم چه می‌شود. امضای آن نامه به‌ همراه پیداکردن یک نفر که حرف‌های بسیار بی‌ربطی زده و مدعی شده که روحانی مجتهد نیست یا روحانی در سربازی ریش خود را نزده، کارگزاران با برجسته کردن این حرف‌های بی‌ربط یک من چهارغاز می‌خواهد چه کار کند؟ آیا می‌خواهد دشمنی بیشتری در کشور ایجاد بکند؟ به نظر من هدف کارگزاران معطل کردن کشور است تا در نهایت کشور با موضع ضعیف در برابر آمریکا کرنش کند؛ در حالی که هر چه سریع‌تر کشور را منسجم کنیم، از موضع بهتری می‌تواند در برابر آمریکا بایستد.

- آیا شما نیروهای عاقله اصولگرا را پیرو رهبری نمی‌بینید که گفتند پرداختن به اختلافات الان صلاح نیست؟

- بعضی آدم‌های بی‌منطق حرف‌هایی می‌زنند اما حرف اینان بازتاب ندارد، کسانی که می‌خواهند در کشور ایجاد اختلاف کنند این حرف‌ها را بازتاب می‌دهند.

- در این قضیه (کامران غضنفری) پیش از بازتاب این مسائل از سوی کارگزاران، در جامعه بازتابی دیده نشد. این کارگزاران است که این‌ها را بازتاب می‌دهد. زیرا وحدت در کشور باعث می‌شود جلوی آمریکا بایستیم، اما چون آنان به آمریکا گرایش دارند، نمی‌خواهند این وحدت ایجاد شود. والا همه جریان‌های اهل فکر و عقل اصولگرا توصیه رهبری را درک می‌کنند که نباید به اختلاف دامن زد و امروز باید متحد بود تا بتوانیم سربلند باشیم.

منبع: ایسنا