شرط پذیرش توافق سنجار، استقرار نظامیان دولتی در آن است

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

«احمد ملا طلال» سخنگوی نخست وزیر عراق، اواخر مهر ماه گذشته از توافق دولت مرکزی این کشور با منطقه کردستان عراق درباره وضعیت شهرستان سنجار در استان نینوی خبر داد.

ملال طلال گفت که بر اساس این توافق، امنیت، ثبات و سازندگی به منطقه سنجار باز خواهد گشت و مردم این منطقه که به دلیل حمله گروه تروریستی داعش از سرزمین خود آواره شده بودند به خانه‌هایشان باز خواهند گشت.

به موجب توافقنامه سنجار، در مقابل خروج پ.ک.ک، به نیروهای پیشمرگه اجازه داده می‌شود که به این منطقه بازگردند. این امر واکنش‌های سیاسی و انتقادهایی را در داخل عراق به دنبال داشت و بسیاری از کارشناسان این توافق را علیه الحشدالشعبی می‌دانند.

روزنامه العربی الجدید به نقل از «محمدرضا آل حیدر» عضو ائتلاف پارلمانی «سائرون» عراق گزارش داد که «طرفهای سیاسی در بغداد وجود داشتند که از این توافق مطلع نشدند، مانند ائتلاف الفتح و سائرون».

آل حیدر گفت که «ما موافق آتش‌بس و بازگشت ساکنان سنجار هستیم، ولی باید فرماندار از ساکنان این شهر باشد و نیروهای فدرال و بومی که به صورت انحصاری در سنجار تشکیل شد، وارد آن شوند نه نیروهای خارج از سنجار».

وی خاطر نشان کرد: «شاید دولت به اخراج نیروهای غیر عراقی (نیروهای حزب کارگران کردستان) از سنجار دست بزند، ولی اخراج این نیروها، بسیار دشوار است؛ زیرا مقر اصلی آنان است و پایگاههای آن در این شهر احداث شده است».

این روزنامه به نقل از «قصی عباس الشبکی» نماینده ائتلاف الفتح (شاخه سیاسی الحشد الشعبی) گزارش داد که تحمیل این توافق به ساکنان سنجار، خطرناک است.

الشبکی ضمن هشدار نسبت به واکنش مردمی در قبال این توافق، خاطر نشان کرد: «ساکنان این شهر از تکرار سناریوی حمله داعش به شهر خود هراس دارند و به همین دلیل، مخالف اجرای این توافق هستند».

در مرداد ماه 1393، پس از عقب نشینی بدون درگیری نیروهای پیشمرگه کُرد از بخش سنجار و ربیعه در غرب استان نینوا، داعش بر این مناطق سیطره یافته بود.

داعشی ها پس از ورود به سنجار شمار زیادی از ساکنان این مناطق را که به بیشتر «ایزدی» هستند، آواره و بی خانمان و تمامی زیارتگاههای این شهر را ویران کردند. از جمله این اماکن، زیارتگاه حضرت زینب (س) بود.