اظهارات قابل تامل زیدآبادی درباره «واپسین روزهای ترامپ»

احمد زیدآبادی ادامه داد: مقام‌های دولت ترامپ از اینکه جمهوری اسلامی بخواهد در سالگرد ترور قاسم سلیمانی به اهداف نظامی یا دیپلماتیک آمریکا در عراق حمله کند، اظهار نگرانی می‌کنند. در مقابل، جمهوری اسلامی نیز از اینکه ترامپ بخواهد در روزهای پایانی ریاست‌جمهوریش علیه ایران دست به «ماجراجویی» زند سخن می‌گویند. اما در عین حال نسبت‌به نیّات طرف مقابل، کاملا اظهار بدبینی و تردید می‌کنند.

با آنکه اغلب محافل سیاسی بین‌المللی، رفتار ایران در آخرین ماه حضور ترامپ در کاخ سفید را پرهیز از تحریک او می‌دانند، اما شلیک چند راکت به ساختمان سفارت آمریکا در منطقه سبز بغداد در اوایل هفته جاری، عملا اوضاع را به سمت تشنج بیشتر سوق داده است. مقام‌های آمریکایی از جمله شخص ترامپ شلیک راکت‌ها به ساختمان سفارت‌شان در بغداد را به ایران نسبت داده‌اند و با هشدار، تهدید به انتقام‌جویی کرده‌اند. این در حالی است که جمهوری اسلامی شلیک راکت به سفارت آمریکا در بغداد را محکوم کرده و نوع موضع‌گیری مقام‌های کاخ سفید را در این باره به‌شدت مشکوک دانسته است. در حقیقت، ایران و آمریکا علیه یکدیگر موضع می‌گیرند.

ایران به نوبه خود، دولت ترامپ را به بهانه‌جویی برای وارد کردن ضربه‌ای به جمهوری اسلامی یا گروه‌های متحد آن در خاورمیانه پیش از ترک کاخ سفید متهم می‌کند و به صورتی غیرمستقیم خودِ آمریکایی‌ها را مسئول حملات راکتی به منطقه سبز بغداد می‌داند. حقیقت ماجرا اما چیست؟ آیا ترامپ واقعا در پی یافتن بهانه‌ای برای آغاز یک درگیری نظامی قبل از ترک کاخ سفید است؟ یا اینکه ایران می‌کوشد تا در سالگرد ترور قاسم سلیمانی نمایش اقتداری از خود نشان دهد با این تصور که روند انتقال قدرت در کاخ سفید امکانی برای واکنش جدی آمریکا باقی نمی‌گذارد؟ یا اینکه دو طرف بیش از اندازه به یکدیگر بدگمانند؟ یا اینکه نیروهایی خارج از کنترل دو کشور در پی ایجاد درگیری بین آنها پیش از ورود جو بایدن به کاخ سفید هستند؟ پاسخ روشن به هریک از این پرسش‌ها نیازمند اطلاعات محرمانه و پشت پرده‌ای است که طبعا از دسترس یک تحلیلگر کاملا به دور است اما از نقطه‌نظر منطقی هریک از آنها می‌تواند بنا به مراتبی درست باشد.

به عبارت دیگر، نوع منش سیاسی ترامپ با اینکه بخواهد میراثی از یک جراحت بسیار عمیق در روابط تهران - واشنگتن روی دست جو بایدن بگذارد، چندان ناسازگار نیست. از طرفی، جمهوری اسلامی هم که همچنان بر «انتقام خون قاسم سلیمانی» اصرار می‌ورزد شاید چنین انتقامی را در واپسین روزهای زمامداری ترامپ، افتخارآمیزتر و کم‌هزینه‌تر از دوران ریاست‌جمهوری جو بایدن تصور کند. بدگمانی فزاینده دو طرف هم که نیاز به استدلال ندارد و همچون ماه تابان بر آسمان صاف و زلال می‌درخشد! فقط این می‌ماند که آیا در این وسط نیروهایی خارج از کنترل دو طرف مشغول دسیسه برای ایجاد درگیری هستند؟ قاعدتا این نوع نیروها همیشه در همه جای جهان وجود دارند اما بعید است آنچنان مرموز و پیچیده عمل کنند که دستگاه‌های امنیتی دو کشور قادر به کشف یا فهم رفتار آنها نباشند! البته فقط بعید است اما غیرممکن نیست به‌خصوص اگر دستگاه‌های فوق با خطر نفوذ هم روبه‌رو شده باشند!