حقیقت‌پور: لاریجانی مشغول جمع‌آوری مانیفست حکمرانی است

منصور حقیقت‌پور در گفت‌وگو با سایت «خبر سراسری» علاوه بر تحلیل مذاکرات وین از آخرین شرایط و وضعیت علی لاریجانی سخن گفته است که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.

توقف اخیر در مذاکرات وین را چگونه ارزیابی می کنید؟ با توجه به سوابق پیشین آیا باید این اتفاق را شکست برجام در نظر گرفت؟

این اتفاق به معنای شکست برجام نیست برجام از ابتدا با چالش همراه بوده است و اینجا منافع ما درگیر است بالاخره یک سری امتیاز می دهیم یک سری می گیریم و از ابتدا این مسئله پر چالش بوده است چه در دوره ای که برجام پیگیری می شد چه الان که مراحل نهایی آن است.من توقف برجام را نتیجه رفتار آمریکایی ها می دانم آن ها به صراحت باید پاسخ مطالبات جمهوری اسلامی را بدهند و اینکه در مراحل نهایی مذاکرات آن ها بیایند نفت کش ایران را توقیف کنند چه معنایی دارد؟معنایش این است که آمریکایی ها یک مرضی دارند و ما هم نیازمند این نیستیم که متوقف به نظر آمریکایی ها بشویم مگر ما در این چهل ساله تحریم نبوده ایم؟به هر حال خودمان اداره کرده ایم و به عنوان یک کشور مقتدر رفتار می کنیم.مقصر اصلی توقف مذاکرات برجام بنظر من زیاده طلبی های آمریکا و فقدان همبستگی و یکدستی در داخل آمریکاست.آنها بخواهند امضا هم بکنند معلوم نیست کنگره و پارلمان تایید کنند یا رئیس جمهور بعدیشان قبول کند خب این چه کشوریست؟اسم خود را هم ابرقدرت گذاشته اند یک توافق را می خواهند امضا کنند می گویند معلوم نیست این قرارداد بهم نخورد!این چه توافقیست!یا اختیارات ندارند که بیخود می کنند وقت مردم را بگیرند یا بازی می کنند.بنظر من ما باید خیلی صریح بایستیم تا آن ها مطالبات ما را رسما تایید کنند تا بتوانیم به مذاکرات برگردیم البته هر تصمیمی را که مقامات جمهوری اسلامی ایران برای استمرار این توقف بگیرند برای ما محترم خواهد بود.

با وجود سوابق دولت فعلی و دستگاه سیاست خارجی در ضدیت با آمریکا و برجام در صورت دستیابی به توافق در این دولت؛ اصولگرایان دچار تضاد معنایی در مواجهه با بدنه خود خواهند شد؟

خیر امیدوارم روندها را اصلاح کنند. آن زمان هم که مخالف بودند نظرات پخته‌ای نداشتند تا پیش از این در آرزوهایی سیر می‌کردند اما الان پایشان روی زمین است و باید مشکلات مردم و مسائل خارجی را حل کنند. من این روند را مثبت می‌بینم اینکه تا دیروز مجموعه‌ای رویکرد منفی داشته است حالا تغییر کرده اند بد نیست. ما دنبال اصلاح افکار مخالف هستیم تا همگرایی صورت بگیرد و هم افزایی رخ دهد.

پیش تر گفته بودید که پس از جدی‌ترشدن توافق صحبت هایی در رابطه با چهره‌های فعلی حاضر در صحنه سیاست خارجی خواهید داشت؛ در صورت امکان توضیحاتی در این باره بفرمایید.

تنها نکته‌ای که می خواهم بگویم این است که الان وقت طرح این موضوعات نیست.

به آقای علی لاریجانی برسیم؛ او این روزها گویا در قامت یک فیلسوف سیاسی مشغول کار تحقیقاتی است؛ آیا این رفتار لاریجانی را باید جمع‌آوری مانیفست دولتداری در نظر گرفت؟

آقای لاریجانی در یک فضای علمی دانشگاهی در حال مطرح کردن اندیشه‌های حکومتداری حاکمان و چهره های برجسته ایران است به هر حال بزرگان هر کدام سیاست را یک جور می‌بینند در متأخرین مرحوم اسدآبادی سیاست را یک جور می بیند آیت‌الله نائینی یک جور می بیند و امام نیز شکل دیگری سیاست را می بیند. آقای لاریجانی در حال مطرح کردن این مسائل است یعنی مثلا ابن سینا حکومت را چگونه تعریف می کند.من نمی گویم آقای لاریجانی برای مدل حاکمیتی فکر و اندیشه ندارد ایشان افکار و اندیشه ها را بررسی می کند و نظرات خود را بعدا ارائه می‌کند. این بحث‌ها خیلی خوب است و همه باید داخل شوند؛ مثلا می‌گویند روحانیت اگر به دولت‌ها وابسته نباشند چابک‌تر رفتار می کنند برخی نیز مقابل این نظر را می گویند.

دیدار های اخیر لاریجانی با حسن روحانی و دیگر چهره‌های اصلاح طلب گویای نزدیک شدن این دو طیف به یکدیگر است؟

من حرکت جوهرداری در این رابطه نمی‌بینم. آقای دکتر لاریجانی در چند جلسه یک اصلاح طلب را ببیند یا در مجمع و یا در بیت و دیگر نقاط چهره های مختلف را ببیند عجیب نیست چون رفاقت هایی را از قبل داشته اند و تشکیلاتی معنا نمی شود.اصلاح طلبان در انتخابات اخیر هیچ بروز و ظهور جدی درمورد آقای لاریجانی نداشتند که می خواهند حمایت کنند یا خیر.من فکر می کنم اگر آقای لاریجانی سیاق خود را که فراجناحی است جلو ببرند یعنی دربست در طیف خاصی تعریف نشوند خیلی پربرکت تر خواهد بود.مثلا ملاقات با آقای روحانی که مطرح می کنید آقای روحانی با مقام معظم رهبری هم دیدار داشته اند.این افراد چهار دهه است که با هم کار می‌کنند ممکن است تضاد سیاسی و اقتصادی داشته باشند اما رفاقتشان پابرجاست.ما در مجلس می دیدیم تند ترین اصلاح طلبان با تندترین اصولگرایان با هم سر یک سفره می نشستند و این دیدار ها عجیب نیستند.ما باید اصل را بر وفاق بگذاریم.

آیا لاریجانی در انتخابات مجلس در 1402حضور خواهد یافت یا حزبی برای کنش ورزی سیاسی تاسیس خواهد کرد؟

من هیچ چیزی نمی‌توانم بگویم چون قصد آینده ایشان را نمی دانم که می خواهند در انتخابات بیایند یا خیر! حزب هم معلوم نیست اما حتما به عنوان یک کنشگر در صحنه سیاسی نقش خواهند داشت.

در شرایط فعلی علی لاریجانی کجای سیاست ایران قرار دارد و در آینده کجای سیاست قرار خواهد گرفت؟

در این وضعیت تنها جایی که شایسته است آقای لاریجانی کار کند همین مشاورت مقام معظم رهبری است وگرنه در قالب این دولت ایشان قابل تعریف نیستند و در حد ایشان نیست با این دولت کار کند در قوه قضاییه هم ایشان کاری ندارد در مجلس هم که حضور ندارند.با توجه به قدر و قواره ایشان تنها جایگاه شایسته برای ایشان مشاورت رهبر انقلاب است.در آینده حکم خود را دارد و معلوم نیست چه می شود اما ایشان یک چهره فکور و با استعداد و پرکار است.اینکه ایشان از اجرا محروم شد ظلم به تاریخ ایران اسلامیست.

سال 1400 و پایان قرن اخیر برای علی لاریجانی چگونه گذشت؟

سال 1400سال شیرینی برای دکتر لاریجانی نبود بخصوص در حوزه انتخابات. من مکررا ایشان را می دیدم و صحبت می کردم؛این تواضع و خشوعی که نسبت به مقام معظم رهبری دارند و تسلیمی که نسبت به رهبری دارند برای من آموزنده بود شاید من این ظرفیت را نداشتم و اگر رد صلاحیت می شدم خیلی جیغ و داد می زدم اما آقای لاریجانی تسلیم محض شدند و چقدر خودشان را تابع در مقابل رهبری کردند.رفتار ایشان مقابل رهبری ستودنی است. ما آن زمان تمایل داشتیم آقای لاریجانی نامه ای به آقا بنویسند و اعتراض کنند برداشت من این بود که ایشان قصد تکدر خاطر مقام معظم رهبری را بخصوص بعد از صحبت حضرت آقا مبنی بر جبران ظلم به افراد ندارند.