ایمانی:در این شرایط نباید برای وزیر ناکارآمد 2سال زمان گذاشت
ناصر ایمانی معتقد است بزرگترین چالشی که دولت از ابتدا با آن مواجه بوده، مسائل اقتصادی کشور است. البته این مسئله در عرصه‌های دیگر فرهنگی، سیاسی و امنیتی و اجتماعی تاثیر خواهد گذاشت. بنابراین اولویت نخست و جدی دولت حل مشکلات اساسی اقتصادی کشور است بعد از آن مسائل فرهنگی بسیار مهم است و که باید توجه ویژه به آن داشت.
همشهری آنلاین نوشت: بعد از انتخابات اخیر ریاست جمهوری ۱۴۰۰ یکی از موضوعاتی که بسیار مورد توجه قرار گرفت آسیب دیدن سرمایه اجتماعی بود که بخش قابل توجهی از آن ناشی از اقدامات دولت پیشین بود. بر همین اساس هم ترمیم این آسیب به عنوان یکی از اولویت‌های دولت آقای رئیسی در دستور کار قرار گرفت و سفر های استانی و دیدار بدون واسطه با مردم به عنوان یکی از برنامه های اصلی در این راستا بیش از پیش مورد توجه دولت سیزدهم قرار گرفت.
هفته گذشته بیستمین سفر استانی سید ابراهیم رئیسی ، رئیس دولت سیزدهم و هیات دولت انجام شد تا سید ابراهیم رئیسی در کمتر از ده ماه از ریاست خود بر دولت، ۲۰ سفر استانی رفته باشد یعنی هر ماه ۲ سفر. اما این سفرها تاثیری داشته است؟ ناصر ایمانی تحلیل گر مسائل سیاسی معتقد است که این سفرها در شناخت آقای رئیس‌جمهور و دولت نسبت به مسائل واقعی استانها بسیار موثر است. هرچند سفرهای استانی دولت، انتظارات مردم را زیاد می کند، اما دولت باید بتواند برای پاسخگویی اقدامات لازم را انجام دهد.
مشروح گفت‌وگوی همشهری آنلاین با « ناصر ایمانی » تحلیلگر مسائل سیاسی را بخوانید.
از شروع به کار آقای رئیسی ۹ ماه می‌گذرد. در این ۹ ماه هیات دولت بیش از ۲۰ سفر استانی داشته است که بر این اساس آقای رئیسی به طور متوسط هر ماه ۲ سفر رفته است. ارزیابی شما از آثار این سفرها چیست؟
این سفرها در شناخت آقای رئیس‌جمهور و دولت نسبت به مسائل واقعی استانها بسیار موثر است و شناختشان را کامل می‌کند. این شناخت در تصمیم‌گیری‌ها بسیار موثر است و در آن تردیدی نیست. البته این سفرها مدتی به دلیل ماه مبارک رمضان لغو شده بود، ولی مهم این است که اگر این سفرها تداوم پیدا کند. بر اثر این سفرها، سطح انتظارات مردمی بالا خواهد رفت و برای این مسئله باید دولت پاسخ مناسبی داشته باشد. چون نرفتن سفرها توسط دولت‌ها یک مشکلاتی دارد، رفتن هم درست است که در دید آنها بسیار موثر است اما آن هم مسائل خاص خود را دارد.
به نظر می‌رسد که سفرهای استانی دولت سیزدهم سرمایه اجتماعی آسیب دیده در دهه گذشته را تاحدی بهبود بخشیده است؟ آیا آماری در این باره وجود دارد؟ ارزیابی شما چیست؟
آماری که در این زمینه وجود ندارد. اما بدون تردید در کوتاه مدت باعث افزایش سرمایه اجتماعی خواهد شد. چون در کوتاه مدت، مردم احساس می‌کنند دولت مسائل آنها را درک می‌کند و می‌فهمد و در عمل و صحنه اجرایی مناطق و استانها چنین حسی وجود خواهد داشت. این مسئله خیلی برای افکار عمومی و بازسازی اعتماد عمومی موثر است اما در دراز مدت، اگر اقدامات در حد انتظارات نباشد، نتیجه برعکس خواهد داشت. این اعتمادی که جلب شده و دولت باید مراقب اعتمادی که جلب کرده است، باشد.
با توجه به اینکه در دومین ماه از سال جدید هستیم، اولویت‌های دولت برای امسال را چه می‌دانید و با توجه به وضعیت جامعه دولت کدام موارد را باید بیش از پیش مورد توجه قرار دهد؟
قائدتا بزرگترین چالشی که دولت از ابتدا با آن مواجه بود، مسائل اقتصادی کشور است. اکنون نیز بیشتر شده است، چرا که نخست، مسائل اقتصادی مشکلات روزمره مردم است و در ثانی این مسائل تاثیر بسزایی در عرصه‌های فرهنگی، سیاسی و امنیتی و اجتماعی خواهد داشت. بنابراین اولویت اول و جدی دولت حل مشکلات اساسی اقتصادی کشور است بعد از آن مسائل فرهنگی بسیار مهم است و که باید توجه ویژه به آن داشت. سرمایه اجتماعی نیز زیرمجوعه مسائل فرهنگی است. توجه دوم دولت باید به مسائل فرهنگی باشد. یکی از موضوعات در زمینه مسائل فرهنگی موضوع انتقاد از دولت است که مدتی پس از بهبود میزان سرمایه اجتماعی آغاز می شود. دولت باید در این زمینه هم اقداماتی انجام دهد و زمینه را برای انتقادها البته با ادبیات مناسب و توجه به آنها آماده کند.
اخیرا شاهد انتقادهایی از سوی برخی اصولگرایان از دولت هستیم. ارزیابی شما از این انتقادها چیست؟
در این باره از چند جنبه می‌توان به آن پرداخت. نخست اینکه طبیعی است، هر دولتی که سرکار می‌آید، در ابتدا افکار عمومی، مردم و نخبگان تا زمانی که دولت بر امور مسلط شود و بتواند اقدامی انجام دهد انتقاداتی مطرح نمی‌کنند. اما بعد از مدتی آرام آرام انتقادات از سوی اصول‌گرا و غیر اصول‌گرا آغاز خواهد شد. برای مثال دولت در حوزه خاصی اقداماتی نداشته یا موثر نبوده است. بنابراین نخستین موضوع این است که آغاز انتقادات بعد از چند از شروع آغاز به کاردولت طبیعی است.
دوم اینکه نفس این‌کار که برخی از اصولگرایان انتقاد دارند، صرف‌نظر از نوع انتقاد قابل تقدیر است. چرا که دولت هم منتسب به اصولگرایان است. اصولگرایان به این دلیل از انتقاد ابا ندارند. به یاد بیاوریم جریان مطبوع دولت‌های گذشته انتقاد خاصی مطرح نمی‌کرد. و اکنون این انتقادات خود یک توسعه یافتگی سیاسی است که جریان مطبوع دولت وقت ابایی ندارد از اینکه اشکال و ضعفی را مطرح کند. البته باید با ادبیات مناسب و بدون حب و بغض باشد.
علاوه بر فعالان سیاسی، برخی نمایندگان هم در مورد چند وزیر خاص شدیدا انتقاد دارند. این نقدها یا احتمال برخوردهایی مانند استیضاح را زود هنگام نمی‌دانید؟ گذشت ۹ماه، زمان کوتاهی برای چنین اقداماتی نیست؟
به نظرم زمان کوتاهی نیست. شرایط کشور به گونه‌ای نیست که ما ۲سال برای وزیر ناکارآمد زمان صرف کنیم. تا بعد هم بحث استیضاحش مطرح شود. ضمن اینکه وقتی نمایندگان به این جمع‌بندی برسند که این وزیر اگر ۱۰ سال دیگر هم باشد به همین صورت عمل خواهد کرد، چه بهتر که زودتر استیضاح شود. پس به نظر من زود نیست.
در مورد بحث استیضاح هم فکر می‌کنم این اتفاق دیر یا زود خواهد افتاد و برخی وزرا توسط مجلسیان استیضاح خواهند شد. و البته بهتر میدانم آقای رئیس‌جمهور خودشان در این زمینه پیش قدم شوند. اگر واقعا به این جمع‌بندی رسیده اند که برخی از وزرا کارآمدی لازم را ندارند، خود آقای رئیس جمهور این امور را تغییر بدهند و نه تنها هیچ مشکلی به وجود نمی‌آید که حتی بهتر هم خواهد شد.
دیدگاه تان را بنویسید