اعتدال راهبردی دولت پزشکیان در آستانه بازگشت ترامپ

آرزو فرشید - مسعود پزشکیان می‌کوشد دولتش را فراتر از یک جبهه سیاسی نشان دهد و چنین گفته می‌شود که او بنا دارد دولتی مبتنی بر وحدت ملی تشکیل دهد. فارغ از آنکه مسعود پزشکیان در ادامه مسیر چه راهبردها و رویکردهایی را در عرصه سیاست داخلی و اقتصادی در پیش می‌گیرد اما از حالا می‌شود حدس زد که او در عرصه سیاست خارجی دنبال مذاکره است؛ از یک سو برای رفع تحریم‌ها و از سوی دیگر جلوگیری از بروز هرگونه تنش با آمریکایی که به احتمال بسیار زیاد در چهار سال پیش رو دونالد ترامپ رئیس‌جمهورش خواهد بود. پزشکیان با بهره‌گیری از ظریف در رأس‌ تیم راهبری تشکیل کابینه دولت و البته استفاده از عباس عراقچی نشان داده است که می‌خواهد تقریبا همان خطی را در حوزه سیاست خارجی پیش بگیرد که در دوره روحانی شاهد بودیم. او می‌داند که اگر ترامپ رئیس‌جمهور بشود -که احتمالا خواهد شد- ایران در موقعی خطیر قرار می‌گیرد زیرا ترامپ در دوره ریاست‌جمهوری‌اش نشان داد که اهل سازش و مدارا نیست و هم از برجام خارج شد و هم سخت‌ترین تحریم‌ها را علیه ایران وضع کرد. ترامپ حملات تروریستی را هم در برنامه دولتش در مواجهه با ایران قرار داد و در واقع از هر ابزاری برای اِعمال فشار بر ایران استفاده کرد. او حالا می‌خواهد دوباره رئیس‌جمهور شود و به نظر می‌رسد مسعود پزشکیان با استفاده از ظریف، عراقچی و تخت روانچی می‌خواهد در قبال تحولات بین‌المللی و مشخصا تحولات آمریکا غافلگیر نشود و تمهیدات لازم برای جلوگیری از پیامدهای خطرناک را در دستور کار داشته باشد.

البته باید گفت که پزشکیان بنا دارد تعامل با دنیا را در همفکری با همه گروه‌های داخلی پیش ببرد تا از یک طرف از گزند نقدها و حملات برخی طیف‌های داخلی دستِ‌کم برای مقداری در امان باشد و از سوی دیگر در صورت بروز هرگونه نتیجه مثبت با کشورهای غربی، آن نتیجه مورد حمایت همه باشد زیرا او تجربه برجام را در ذهن دارد و نمی‌خواهد علیه دولتش اجماع منفی میان رقبایش ایجاد شود.

پزشکیان در حوزه سیاست خارجی هم با احتیاط پیش می‌رود و هم بر اساس عقلانیت تا بتواند جلوی هر نوع مخاطره‌ای را چه در عرصه بین‌المللی و چه داخلی بگیرد. او اهل جنگ نیست و عقلانیت و اعتدال را بر هر نوع جنگی چه جنگی واقعی با آمریکا و چه جدال با طیف‌هایی خاص داخلی ترجیح می‌دهد و در این مسیر حضور افرادی چون ظریف، عراقچی و تخت‌ روانچی می‌توانند باوزان کارآمدی برای پیشبرد اهداف او در حوزه سیاست خارجی باشند.