چرا رادیکال‌ها نمی‌توانند ظریف را تحمل کنند؟

نامه‌نیوز - اخیرا برخی نیروهای خاص از جمله حمید رسایی و کامران غضنفری سعی کرده‌اند تا علیه محمدجواد ظریف دست به فضاسازی بزنند و بر پزشکیان فشار بیاورند که او را از مسئولیت معاونت راهبردی دولت برکنار کند. دلیل آنها هم آن است که فرزند ظریف تابعیت آمریکا را دارد اما آیا دلیل واقعی مخالفت با ظریف همین است؟

علی‌محمد نمازی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «اینکه آقایان رسایی و غضنفری از نمایندگان نزدیک به پایداری مجلس می‌گویند که آقای ظریف چون فرزندش دوتابعیتی است باید برکنار شود، مسئله‌ای است که باید وجه قانونی‌اش به دقت مورد بررسی قرار گیرد اما فرای این موضوع مسئله این است که چرا اصولگرایان و پایداری‌ها که از سال 98 تا کنون به صورت همه‌جانبه مجلس را در دست گرفته‌اند، قوانینی را وضع می‌کنند تا سلیقه شخصی و سیاسی خودشان تأمین شود. آنها با وضع قوانینی عرصه انتخابات را محدود کردند و نتیجه‌ای هم آن شد که در انتخابات مجلس دوازدهم مردم به شکل بسیار محسوسی در انتخابات مشارکتی پایین داشتند. در انتخابات ریاست‌جمهوری هم اگر آقای پزشکیان تأیید صلاحیت نمی‌شد به احتمال بسیار زیاد میزان مشارکت به مراتب پایین‌تر از آنچه که دیدیم می‌شد و می‌دانید که اگر توصیه‌های رهبر انقلاب نبود به احتمال زیاد آقای پزشکیان هم ردصلاحیت می‌شد. این قانون که اگر مسئولی فرزندش تابعیت کشور دیگری را داشت نمی‌تواند مسئولیت بگیرد هم از آن دست مصوباتی بوده که کاملا در جهت امیال سیاسی عده‌ای بوده است».

او ادامه داد: «باید اجازه داده شود که همه نیروهای سیاسی با سلایق متفاوت در عرصه سیاسی حاضر شوند. دولت آقای خاتمی که در سایه مشارکت بالای مردم روی کار آمد یا مجلس ششم که نماد تکثر اندیشه‌هاست را با مجالس و دولت‌های اصولگرا مقایسه کنید و ببینید که کدام عملکرد بهتری داشته است. بنابراین نباید سیاست‌های حذفی در پیش گرفته شود زیرا متضرر اصلی کشور و مردم می‌شوند».

این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: «اینکه فرزند فردی تابیعت کشور دیگری را دارد چه ربطی به پدرش دارد؟ وقتی پدر او فرد دلسوزی است که می‌خواهد برای کشور کار کند، چرا نباید اجازه داده شود؟ از سوی دیگر این شرایط خلاف اصل شخصی‌بودن جرم و مجازات مصرح در قانون مجازات اسلامی است. با این اوصاف پر واضح است که چنین تحرکاتی صرفا سیاسی‌بازی است. پایداری‌ها بپذیرند که باخته‌اند زیرا مردم آنها را نمی‌خواهند. همین میزان نیروهای پایداری که در مجلس حضور دارند هم در انتخاباتی حداقلی وارد مجلس شدند وگرنه اگر میزان مشارکت بالا بود که نوبت به اینها نمی‌رسید».

نمازی در پایان گفت: «آقای ظریف که در دولت جایگاه ویژه‌ای ندارد؛ نه وزیر است، نه معاون اول و فقط یک معاونت تازه‌تأسیس به اسم معاونت راهبردی را به او داده‌اند که به نظر من این معاونت شبیه به یک تعارف است. اصولگرایان از این ناراحتند که چرا ظریفی که روزگاری تفکرات اصولگرایانه داشت، اکنون دیگر نگاه‌های رایج اصولگرایان را قبول ندارد. اصولگرایان در مقطع کنونی به شدت نگران ریزش‌های گسترده درون خودشان هستند و نمی‌توانند فردی مانند آقای ظریف را در عالم سیاست تحمل کنند».