دفاع سفت و سخت مدافع سپاهان از میلاد زکی پور

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

به گزارش "ورزش سه"، تقابل پرسپولیس و سپاهان در مرحله یک‌هشتم نهایی جام حذفی یکی از حساس‌ترین و پرتنش‌ترین بازی‌های این فصل فوتبال ایران بود؛ دیداری که در ۹۰ دقیقه با تساوی ۲-۲ به پایان رسید و در وقت‌های اضافه، سپاهان توانست گل برتری را به ثمر برساند و با نتیجه ۳-۲، برای سومین بار در این فصل پرسپولیس را شکست دهد و رکوردی استثنایی را به نام خود ثبت کند.

سیاوش یزدانی که با عبور از همه حواشی، حالا به آرامش رسیده و این آرامش در بازی او نیز به چشم می‌آید، در این مسابقه دشوار، یکی از بازیکنان کلیدی سپاهان بود و با تاثیرگذاری روی گل دوم طلایی‌پوشان، این تیم را در بازی نگه داشت. او امروز در مصاحبه‌ای اختصاصی با ورزش سه درباره تقابل با پرسپولیس و همچنین شادی گل جنجالی میلاد زکی‌پور صحبت کرد. او همچنین اظهارنظرهای جالبی درباره شرایط خود در سپاهان، تجربه کار با سرمربی جدید تیم و همچنین شانس خود برای حضور در تیم ملی داشت.

این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:

*از نظر فنی بازی سنگین پرسپولیس برایت چطور بود؟

این بازی هم از لحاظ فنی و هم از لحاظ روانی برای هر فوتبالیستی سخت و پیچیده است و حتی برای هواداران هم یک بازی سخت محسوب می‌شود. خدا را شکر توانستیم بازی را ببریم. خیلی دراماتیک بود. از زمانی که یادم است، هر زمانی که پرسپولیس و سپاهان بازی کردند، بازی دراماتیک و قشنگ بوده است. بچه‌های تیم‌مان بابت کاری که امسال کردند باید به خودشان افتخار کنند، اینکه توانستند در یک فصل سه بار پرسپولیس را ببرند.‌ حتی یک‌بار بردن این تیم هم سخت است، چه برسد سه بار. فکر می‌کنم این موضوع تا چندین سال در یاد و خاطره همه هواداران بماند.

* قبل از پایان وقت اول اضافی میلاد محمدی را زدی و شانس آوردی کارت نگرفتی. احتمالا این اولین خوش‌شانسی‌ات در بازی پرسپولیس بود. این را هم بگو که روی کارت اول چه اتفاقی افتاد؟ روی سردار دورسون افتادی. کارت درست بود؟

در آن صحنه من روی زمین افتادم و پای میلاد به ران پای من برخورد کرد. من داشتم درد می‌کشیدم و ندیدم جلوگیری از حمله مسلم بود یا نه. نمی‌دانم کارت زرد داشت یا نه، اما کارت زرد اول هم اصلا درست نبود، چون من بلند شدم و سر زدم. مشکل من کارت زرد اول بود و درباره دومی نظری ندارم. خیلی‌ها درباره اخراج من صحبت کردند، اما اگر قرار بود در این صحنه کارت زرد بگیرم، باید کارت زرد اولم می‌شد، نه دوم. صحنه اول اصلا خطای من نبود، نمی‌دانم داور چرا خطا گرفت و چرا کارت زرد داد.

* عکسی هست که داری سر پیام نیازمند را می‌بوسی که شاید برای آخر بازی باشد. بردن در این بازی چقدر سخت بود؟

یک تشکر بود. این اتفاقات، همدلی و اتحاد را در تیم بیشتر می‌کند. پرسپولیس در آن دقایق خیلی فشار می‌آورد، پیام هم یک توپ گرفت و من از او تشکر کردم.

*روی صحنه گل مساوی به موقع توپ را قطع کردی و باعث گل دانشگر شدی اما در شادی گلش نبودی. کجا بودی؟

من معمولا در شادی گل‌ها شرکت نمی‌کنم. در آن صحنه هم بعد از اینکه من ضربه سر را زدم و چرخیدم، دیدم توپ در گل است. من فکر کردم توپ مستقیم وارد دروازه شد و حتی تا آخر بازی و در رختکن فکر می‌کردم گل را خودم زده‌ام و بعد از آن بچه‌ها گفتند محمد زد. مهم بردن تیم بود، مهم این بود که تاثیر کوچکی روی گل دوم داشتم که گل مهمی بود و ما را در بازی نگه داشت. مهم نیست من گل زدم یا کس دیگری گل زده، مهم این است که تیم گل زد و توانستیم بازی را به وقت اضافه بکشیم و در آخر هم ببریم. گل مهمی بود و خدا را شاکرم.

* بعدش هم گل زکی‌پور شد و اتفاقات بعدش رخ داد که باعث شده محرومش هم بکنند. تو از بازیکن‌هایی هستی که تاکید داری زکی‌پور منظوری نداشته است. در این باره توضیح بده.

این چندمین‌ بار است که امسال بازیکنان ما به خاطر شادی گل محروم می‌شوند. من واقعا در این چند سال ندیده بودم کسی برای شادی گل محروم شود. من واقعا بی‌احترامی ندیدم، شاید هیجان بود اما بی‌احترامی وجود نداشت. میلاد پسر خوبی است و سابقه خاصی هم نداشته و امیدوارم محرومیتی برایش ایجاد نشود. یک جو رسانه‌ای ایجاد کرده‌اند، وگرنه میلاد همیشه به هواداران پرسپولیس، استقلال و سپاهان احترام گذاشته و آدمی نیست که برای کسی کری بخواند. امیدوارم محرومش نکنند. این اتفاق باعث می‌شود خستگی در تن همه ما بماند.

* قبول داری که شادی گل میلاد به هرحال جنجالی بود؟

همانطور که گفتم من معمولا در شادی گل‌ها شرکت نمی‌کنم و فیلمش را دیدم. در زمین هم چیزی که از دور دیدم، نه غیراخلاقی بود و نه جنجالی. یک شادی گل معمولی بود که لباسش را درآورد و کارت زرد گرفت. از این شادی‌ها همه جای دنیا دیده‌ایم و در فوتبال خودمان هم هزار بار دیده‌ایم. میلاد حتی سمت هواداران پرسپولیس هم خوشحالی نکرد، سمت گل زد و همان سمت هم به سمت عکاسان رفت که عکس بگیرد. یک شادی گل معمولی بود. میلاد یک مدافع است و شاید کم پیش بیاید که گل بزند. شاید در دلش این بود که در این بازی بزرگ و در آن شرایط و آن دقیقه، خوشحالی خاصی کند. فکر می‌کنم شادی گل مناسبی بود. من چیز خاصی ندیدم. من میلاد را چند سال است می‌‌شناسم و اهل کری و جنجال نیست و یک شادی گل معمولی کرده و حتی بی‌احترامی به هواداران پرسپولیس نبود و مقابل دوربین‌ها ایستاد و عکس گرفت. میلاد امسال، سال خیلی سختی داشته و اتفاقاتی در استقلال برایش افتاد و پس از آن دوباره برگشت و در این بازی بزرگ گل زد و فکر می‌کنم این شادی، به نوعی آزاد کردن خودش بود. من چندین بار شادی گل را دیدم و چیز خاصی در آن ندیدم.

* در این بازی دیگر به قلب دفاع سپاهان برگشتی، در حالی که اول فصل خبر جداییت منتشر شده بود.

من چندین بار گفته‌ام که چه بازی کنم و چه بازی نکنم، این تیم را دوست دارم. با اتفاقاتی که اول فصل افتاد، پیش‌بینی می‌کردم که این فصل این اتفاقات برایم بیفتد، اما پایش ایستادم و قبول کردم. همین که در اصفهان و سپاهان هستم، خدا را شکر می‌کنم و این شهر را دوست دارم. شاید یک فصل ۳۰ بازی کنی و یک فصل ۱۵ بازی کنی، مهم این است که کیفیت بازی‌ات چطور باشد، نه تعداد بازی‌ات. من هم‌پستی‌های خوبی دارم و برایم فرقی نمی‌کند چه کسی بازی کند و مهم این است که تیم برنده شود. الان هم که چند محروم و مصدوم داشتیم و خدا را شکر توانستم یک بار کوچکی از روی دوش تیم بردارم و به تیم کمک کنم. امیدوارم یک رقابت‌ سالم، توام با موفقیت تیم داشته باشیم.

* با مورایس راحت‌تر بودی یا سرمربی جدید راحت‌تری؟

ارتباط من و مورایس خیلی خوب بود. او مربی خوبی بود و توانستیم بعد از ۹ سال اینجا همراه او جام بگیریم. مورایس زحمتش را برای این تیم کشید و برایش آرزوی موفقیت می‌کنم. آقای کارترون هم مربی خوبی است؛ مربی‌ای که وسط فصل به تیم اضافه می‌شود، شناخت کمتری از بازیکنان دارد و شاید چهار بازی آخر تیم را دیده باشد، اما مربی خوبی است و عملکردش هم این را نشان می‌دهد. من هم ارتباط خوبی با او دارم و امیدوارم در ادامه راه هم تیم موفق باشد و مربی‌مان هم بدرخشد.

* از تفاوت کارترون با مورایس بگو.

همه مربیان با یکدیگر متفاوت هستند و بازیکن باید بتواند خودش را تطبیق بدهد. تفاوت زیاد بوده است. آقای کارترون ثبات در ترکیب را دوست دارد و تغییر سیستم زیادی ندارم؛ شاید بزرگترین تفاوتشان این بوده است. در هر صورت هر مربی یک سبکی دارد و در آخر باید به نتیجه و عملکرد مربیان توجه شود.

* تو و محمد دانشگر فصل مشترک قهرمانی‌های استقلال و سپاهان هستید. تایید می‌کنی؟

این هم از شانس خوب ماست. ما در دو تیم قهرمان شدیم که ۹ سال جام نگرفته‌ بودند. در استقلال بعد از ۹ سال دو جام در سوپرجام و لیگ گرفتیم و در سپاهان هم جام حذفی و سوپرجام را کسب کردیم. بابت این اتفاق خیلی خوشحالیم.

* با وجود ترکیب تقریبا ثابت خط دفاع در تیم ملی، حق خودت میدانی که جزء دعوت شده‌های بعدی باشی؟ یا برای حضور در تیم ملی بازی‌های بهتر بیشتری لازم است؟

در خصوص این فصل من که اصلا نباید صحبتی شود، به نظرم من باید انتهای فصل پیش به تیم ملی دعوت می‌شدم. در بهترین شرایط فوتبالی‌ام بودم. اگر به اردوی پایان فصل دعوت می‌شدم، شاید اتفاقات ابتدای فصل امسال برایم‌ نمی‌افتاد. نشد و واقعا دلیلش را نمی‌دانم. من شاگرد قدیمی امیر خان بودم و روزهای خوبی در سپاهان داشتیم و چه باشم و چه نباشم، همیشه برای ایشان و تیم ملی آرزوی موفقیت می‌کنم.

* صحبت پایانی؟

فوتبال بالا و پایین‌های زیادی دارد و در این چند سال برای من بالا و پایین‌های زیادی داشته است. مهم این است روزی که پایین هستی، به خودت ایمان داشته باشی و باز هم بالا برگردی. من چندین بار این کار را کرده‌ام. سعی می‌کنم فقط تلاش کنم و خودم را به خدا بسپارم. به دنبال ارتباطات خاص دیگری نیستم و تمام تمرکزم فقط روی فوتبال است.