بی حسی در این اندام ها ، زنگ خطر است

فرد مبتلا به نوروپاتی محیطی در ابتدا از بی حسی در اندام‌ها شکایت می‌کند، پس از آن علائم با توجه به نوع اعصاب محیطی، حرکتی و غیرارادی، متفاوت خواهد بود.

به گزارش العالم، اعصاب محیطی علائم رایجی مانند: حساسیت بیش از حد، ضعف عضلانی، درد طاقت فرسا در حین فعالیت‌های عادی یا وزنه زدن، بی حسی در پا و دست‌ها که به سمت بازو‌ها گسترش می‌یابد، از دست دادن هماهنگی و افتادن و فلج شدن اعصاب حرکتی را به دنبال دارد.

علائم و نشانه‌ها در صورت تحت تأثیر قرار گرفتن اعصاب غیرارادی متفاوت است: عدم تحمل گرما، تعریق زیاد یا عدم تعریق، فشار خون پایین، سرگیجه، مشکلات گوارشی، سندرم روده یا مشکلات مثانه.

نوروپاتی محیطی ناشی از آسیب عصبی برآمده از تعدادی شرایط و بیماری هاست مانند:

۱- دیابت که عامل اصلی نوروپاتی محیطی است.

۲- بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئی و پلی نوریت دمیلین کننده مزمن و واسکولیت.

۳- عفونت‌هایی مانند عفونت‌های ویروسی و باکتریایی و همچنین زونا، هپاتیت B و C، جذام و ایدز.

۴- اختلالات ارثی مانند بیماری ارثی شارکو ماری توت.

۵- بیماری‌هایی مانند بیماری‌های کبد و بافت همبند، اختلالات کلیوی و کم کاری تیروئید.

۶- اختلال مغز استخوان شامل سرطان استخوان، لنفوم و بیماری‌های نادر، آمیلوئیدوز.

نوروپاتی محیطی باعث ایجاد عوارض متعددی می‌شود که خطر آن در ناتوانی بدن در درک یا احساس آن‌ها به دلیل از دست دادن حس در اعصاب اطراف مانند سوختگی، آسیب‌های پوستی، عفونت، از دست دادن تعادل و زمین خوردن است.

با روش‌های زیر می‌توان از نوروپاتی محیطی جلوگیری کرد:

۱- از رژیم غذایی سالم غنی از میوه، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین برای اعصاب سالم استفاده کنید.

۲- ورزش را به طور منظم انجام دهید.

۳- از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی خودداری کنید.

۴- مدیریت شرایط پزشکی مانند دیابت، مصرف الکل و ​​آرتریت روماتوئید.